Haberler

Nihan Atalay Ulusal Flüt Derneği'nin 40. yılında Las Vegas'ta düzenlenen, büyük buluşmada yer alan Barok Flüt Yarışması'nda birincilik ödülünü kazandı 05.09.2012

Bir çalgı topluluğuna baktığınız zaman flüt, altınımsı ya da gümüşî rengiyle dikkati çeker. Günümüzde bu metallerin alaşımlarıyla yapılmasına karşın flüt, topluluklarda “tahta üflemeliler” grubunda yer alır. Çünkü günümüzün modern flütü, evrim sürecinde ahşaptan gelmektedir. Pek çok Avrupa orkestrasında abanoz veya Africa karaağacından yapılmış, aksamı metal, gövdesi ahşap flütlere rastlanmaktadır.

Flüt, 1600-1750 yılları arasını kapsadığı varsayılan Barok dönemde, obua ve fagotla birlikte en sık kullanılan üç tahta üflemeli çalgıdan biriydi. Dönemin flütleri de el işçiliğiyle ahşaptan yapılıyordu. Barok flüt, uzmanlaşma gerektiren bir çalgı. Bu alanda, bir flütcümüz kariyerinde güvenli adımlarla ilerliyor. Nihan Atalay (d.1977), Mimar Sinan Devlet Konservatuarı'nın ardından Fransa'da Lyon, İsviçre'de Lozan Konservatuarlarını bitirdi. İlk hocası, yaşadığı dönemdeki orkestra müdürlükleri ve İsmet İnönü'nün dostluğunu kazanmasıyla anımsanan Mükerrem Berk'ti. Barok flütteki uzmanlaşması, bu kez Cenevre Konservatuarı'ndan da çok iyi dereceyle yeni bir diploma daha kazanmasıyla sonuçlandı. Bu süreci hep kazandığı burslar ve eğitim çalışmalarında yer alarak geçirdi. Nihan Atalay halen Cenevre Konservatuari’nda öğretici olarak görev yapıyor, Cenevre Oda Orkestrası’nda çalıyor. 18.yüzyıl flüt yapımcı ve bestecileri üzerine bir de tezi bulunuyor.

Nihan Atalay geçtiğimiz günlerde, Amerika'da Ulusal Flüt Derneği'nin 40. yılında Las Vegas'ta düzenlenen, beşyüze yakın flütcünün katıldığı büyük buluşmada yer alan Barok Flüt Yarışması'nda birincilik ödülünü kazandı. Yarışmaya katılmak üzere dünyanın çeşitli ülkelerinden gönderilen yüzlerce kayıt arasından, yarışmak üzere seçilen altı flütçü arasına giren Atalay, öteki beş flütçüyü geride bırakmayı başardı. Ayrıca jüri özel ödülü de kendisine verildi. Kendisi «sporcu» olmadığı için, konu Türkiye'de yankı bulmadı ama ben işini, sanatını « sevgiyle » yapan Atalay'ı yürekten kutluyor ve çalışmalarında başarılarının devamını diliyorum. Türkiye'deki konservatuarlar da Atalay'a en azından ustalık dersleri verdirtebilirler. Müzikcilerimizin yurtdışı başarılarına önümüzdeki haftalarda da yer vermeyi sürdüreceğim.

Şefik Kahramankaptan /İzlence 031/ 30 Ağustos 2012 / Cumhuriyet Ankara / Yansımalar