ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
“O” tek yenilgim, sonucuna itiraz ettiğim.Sayı: 392 - 12.09.2007
İlk cümlesiydi gözlerime bile bakamayıp ağzından dökülen.İçindeki sessizlik gözlerinin buğusuna karışmıştı.Gizli bir yılan gibiydi içini kemiren keder.Kıvılcımlara dönüşmüş dağınık hüzünleri çıkmak için an bekliyordu kalbinin köşesinden. Tozuna sığındığı bir enkaz gibiydi.Yutkunuyordu, bir söz yıkacak , içindeki buhranı dökecekti.Biriken katranı , boğacaktı sözcüklere..Hala bakıyor dumanlı dumanlı.Cesareti, karanlıklara sürülmüş yıldızlar kadar uzaktı ,yenik düşmüş anlatamıyordu.Tek sözcüğüydü, tek yoldaşıydı , günlerce gecelerce karanlığa gömüp tekrar tekrar dirilttiği ,diline doladığı,üstüne yüreğinin ağırlığını koyup vurgulayıp , anlam kazandırdığı,tek yenilgisi ; Kaybettim!
Uçup gitmişti uzaklara, gözlerin görmediği uçsuz bucaksız diyarlara...Gerçekler soğuktu , buz gibiydi sözcüklerde.Üşüyordu söyleyemediklerine esen rüzgarla.Bir buhar arıyordu içine sızacak, bir sıcaklıkla çözülecekti cesareti.Dize gelecekti,eriyecekti, anlatamadığı duygular.
Bir dost eli serçenin narinliğinde dokundu kalbine ve döküldü ıslak sözcükler birer birer.
“Artık gittiği yerden uzak bakışları “dedi... Devam etti.
Yanlışların ardındaki sığındığım tek doğruydu.
Karanlık bir odadaki tek bir ışık hasretiydi.
Kuvvetle içime çekip vermeye kıyamadığım, nefesimdi.
Aynalara karşı gülümseyişimdeki mahcup hallerimdi.
Geceleri günlere taşıyan sabah ışığında gizlenen, umudumdu.
Denizimde atmaya kıyamadığım son çakıl taşımdı.
Gönlümün sofrasından bölüştük ekmeğimizi, kırıntılarını bile paylaştık.
Hayatı görürdüm gözlerinin denizinde, martılar konardı kimi zaman dudağının ucuna.
Güzümün son yaprağıydı, rüzgârda savrulup ellerime alıp kokladığım, içime çektiğim.
Sonsuz yolculuğumda giderken, son durağımdı.
Yaşarken sütliman, gönül fitilini ateşleyendi.
Labirent hayatımdaki tek yol gösterici, pusulamdı.
Ruhuna yaslanıp uykulara dalıp, Gönlünde sabahladığımdı.
Karanlığa inat soğuk gecelerde, içimi ısıtandı.
Yağmurumdu, süzülen gökyüzünden.
Yorgunluğumdu, gözlerinin gölgesinde durduğum.
Noktalarımın arasına sıkışmış bir virgüldü, hiç bitmeyen.
Parçalanan düşlerimi toparlayıp, avucunda sunandı.
Yalnızlık durağımdaki tek yolcumdu, ömür yolunda.
Emanet ettiğimdi, yüreğine yüreğimi... yalnızlığımı...
Bir peri edasıyla dokundu son defa yanağıma...
Yüreğime akan şelale durdu. Zaman durdu “O” durdu.
Ayrılık rüzgârıyla uçurtmaya takıldı, sürüklendi, Umutlarımı taktı kuyruğuna, düşlerimi aldı.
Uçtu gökyüzüne pembelerimi, kırmızılarımı da aldı.
Geriye siyah ve gri kaldı. Renklerim gitti.”O” gitti.
Artık terkedilmiş bir viraneyim. Kapısı çalınmayan.
Yıldızlarım çalınmış. Geceyim, sönük.
Oyuncağı elinden alınmış bir çocuk gibiyim, gözlerim ağlamaklı.
Yapraklarım dökülmüş, boyun bükmüş bir ağacım, dirilemeyen.
En güzel şeyler bile yaban, sıradan.
Kurduğum cümlelerin öznesiydi, şimdi yüklemi.
Kalemimdeki anlamdı, kelimelerde öksüz kaldı düşlerde...
“O” tek yenilgim, sonucuna itiraz ettiğim.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya 1 yorum yapılmış.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
