ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Memleketin müzik sorunları Sayı: 437 - 16.11.2007
Ahmet Say, romancılığı ve dergiciliği kadar müzik yazarlığıyla tanınır. Galiba şu soruyu sorabildiğinden: "Türkiye'de müzik yazarlığı ne demektir, ne işe yarar? Kendinizi bu ülkenin bir müzik yazarı yerine koyup lütfen bir düşünün: Yoksulluğun, işsizliğin, cahilliğin kol gezdiği, umutsuzluğun yürekleri sardığı bir ülkede, müzik yazarlığı nasıl olmalıdır?" Say, bu soruya, yeni kitabı Müzik Yazıları'nın da kanıtladığı gibi, olanaklarının elverdiği ölçüde değil, olanaklar yaratarak, kişiliğiyle yanıt vermeyi, bir başka deyişle yurdun müzikle ilgili sorunlarını saptama ve çözümler üretmeyi seçmiştir. Ürettiği çözümleri kamuoyuna açıklayarak ilgilileri uyarmaktan da kaçınmaz.
Kısacası Ahmet Say, konser salonunda koltuğa yaslanıp, orkestranın seslendirdiği eser üzerine ahkam kesen; dostlarının isteklerini yazılarla destekleyen; kokteyl gülü bir müzik yazarı olmanın kolaylığına "müzik kültürünü Türkiye'nin gözüyle değerlendirme"nin sorumluluğunu yeğlemiştir.
Müzik Yazıları'nın 'Okurlar için birkaç söz' başlıklı önsözünde bu tavrını açıklarken çağdaşlaşma açısından müzik eğitimi ve kurumlarının öneminin de altını çizer.
Müzik eğitim kurumları
Yazarın Türkiye'deki müzik eğitimine verdiği önem, bu konuyu 'Öncelikli Yazılar' bölümünde irdelemesine yol açar. Öncelikli Yazılar, Türkiye'de Müzik Eğitimi Kurumlarına Genel Bir Bakış'la başlar. Cumhuriyet döneminde müzikçi yetiştirmek üzere kurulan eğitim kurumlarımızı "konservatuarlar, eğitim fakültelerinin müzik eğitimi anabilim dalları, Anadolu güzel sanatlar liselerinin müzik öğretimi bölümleri" olarak sınıflandıran, bu adı taşıyan kurumları bir bir sıralayan Ahmet Say, bu öğrenim kurumlarını, yapıları, eğitim ve başarı düzeyleri, kurumu bitirenlerin istihdam alanları açısından değerlendiriyor. Kurumların geçmişteki durumlarını da göz ardı etmiyor. Olumsuzlukların nedeni genellikle tek: YÖK
Ahmet Say, YÖK'ün sanat eğitimine olumsuz etkisinin nedenlerini de sıralamaktadır: "kendine özgü profesyonel sanat eğitimi niteliklerinin gözden kaçırılması, eğitsel ilişkilerdeki sıcak yaklaşımın yitirilmesi, geleneksel usta-çırak ilişkisi temelindeki eğitimin sanat sevgisine dayanan içeriğinin boşaltılması" vb.
Ahmet Say'ın, müzik eğitimini ve kurumlarını önemsemesinin en önemli nedeni, çağdaşlaşma açısından olduğu kadar "Avrupa ve onun ultra modern uzantısı olan ABD'nin karşısında belirleyeceğimiz kişilikli, onurlu, ulusalcı tutum" ve bu tutumun gerektirdiği "siyasal kavrayış"dır. Siyasal kavrayışın sanatla ilişkileri nicedir unuttuğumuz bir konu. Say'ın bu konuyu gündeme getirmesinin yeni tartışmalara yol açmasını diliyorum, kendi adıma.
Müzik Yazıları'nın ikinci bölümü 'Bir Tutam Eleştiri' başlığını taşıyor. Bu bölümdeki kırk altı eleştiriden bazılarının başlıkları bile içeriği konusunda fikir verebilir: Müzikte 'tür ayrımcılığı' olamaz; Milliyetçilik, milli çıkarlar ve 'vicdan'; YÖK unvanlarına göre müzikçi tanımları; 'Sosyal devlet' ilkesinin müzikteki işlevi, Konserde kulaklarını tıkayanlar!
Ahmet Say, "kendimize olan güvenci pekiştirmek için, müzik sanatında uluslararası başarılar kazanan genç müzikçilerimizi tanıtma ve destekleme" yazılarının gereğine inanıyor. Bu yüzden Toros Can, Atakan Sarı, Emre Elivar gibi genç müzikçiler için de müziğe emek vermiş hocalar için de yer ayrılmış Müzik Yazıları'nda.
Ahmet Say bir kültür savaşçısı. Onu Fazıl Say şöyle tanımlıyor:
"O benim babam olmasaydı, yani ben dışardan bakan biri olsaydım şöyle derdim: Son 25 yıldır sürdürdüğü Müzik yazarlığı var. Müzik yazarlığında eksik gedik hiçbir şey bırakmadı.(...) Babam müzik yazarlığına başlamadan önce edebiyatla uğraşırdı. Onun edebiyatçı yanını, yazarlığını da çok değerli bulurum. Bu babamın sanatçı yanı.. Ama bir de sanatçılığı dışında, güçlü, etkileyici bir kişiliği vardır babamın. Aklınıza gelebilecek en militanca düşünceler babamdan çıkar. Bir şeyi savunurken gözünü kırpmadan sözünü söyler. İşte bu çok güzel! Tam sağlamlık, dürüstlük..."
MÜZİK YAZILARI Ahmet Say, Müzik Ansiklopedisi Yayınları, 2007, 319 sayfa, 25 YTL.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
