ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Mutlulukla Randevum Vardı?Sayı: 439 - 20.11.2007
Mutlulukla randevum vardı
Geç kaldım gidivermiş..
Yıllar yılı beklemiştim belki de hiç gelmemiş.(1)
Onu her dinlediğimde sanki bir deja vu yaşadığım doğrudur. Ben o şarkıları biliyordum. Nasıl anlatsam o şarkıların içinde yaşamıştım.
Bir zamanlar.
Kocaman sahnede tek başınaydı. Tepede sofita ışığı yanıyordu.
Dopdoluydum gündüz gece
Mutlululuğu bekledikçe..
Gel gelelim kaybedince..ağladım, kahroldum kaderime.
Mutlulukla randevum vardı..dün gece sözleşmiştik.(2)
Zeliha Sunal ile dört yıl kadar önce bir televizyon programında karşılaşmıştık.Konu üvey annelerdi..ve program esnasında okuduğu bir şarkı alıp götürmüştü beni.Öyle ki, söz bana döndüğünde kelimeleri seçmekte zorlanmış hatta kekelemiştim.Siren'lerin şarkıları da böyle olmalıydı.Sesi bir hale gibi sarıyor, kuşatıyordu adeta.Anıların istilasına uğramak dedikleri, bu olmalıydı.Oysa çoktan kültürel erozyona uğramış, bayağ şarkılara mecbur edilmiştik.Şarkılar yaftalanıyordu.Bakkal şarkısı, market şarkısı..diye.Herkes bir numara, herkes assolist mertebesindeydi.
Yalnızlık yasak tutkuların peşinde at koşturmaktaydı. Kimsesizdik. Kimliksizdik. Mavi-gri bir dumanla sisleniyordu oda.
“ İnsanların istekleri dipsiz bir çanakmış ve bu çanak, dolmak bilmezmiş hiç. Bhagwan böyle söylemiş seneler önce. Çok, pek çok istediğin bir şey var mı?” diye sormuştum.
“ Daha iyi müzik yapmak, “ demişti Zeliha.
Yıldız yağmurlu gecelerin birinde Asteroid B12'de Küçük Prens ile buluşacaktık hani? (Her şeyi elem bunca çevrelemişken üstelik.)
Cazdan, Rock'a, Türk Halk Müziği'ne kadar üç bini aşkın şarkıdan oluşan bir repertuarı vardı. Elli dilde şarkı söylüyordu. Derken, Planet Of Love adlı eserle Türkiye adına katıldığı, Mısır'da düzenlenen Hurghada Free Song Festival'inden ülkemize kazandırdığı ikincilik ödülüyle döndü.
Billur vazoda kurumuş krizantemler.
Geceye taşan, geceyi taşıyan şarkılar.
Tende yalnızlık kokusu.Titrek mum ışığında sesinin büyüsüne kapıldım.O Siren olmalıydı..gözlerinde hep o eflatun günbatımları.
İlk albümünde bana geçen duygu yalnızlıktı. Dışlanmış, olabildiğince ıslak bir yalnızlık. Seçilmiş bir yalnızlık da değil, bir tür terk edilmişlik.
Erkekleri Tanıyın single'ını raflarda gördüğümde, Ajda Pekkan fanatiği olarak, önyargılarım bir kalkana dönüşüvermişti. Ajda şarkılarını kimse yorumlayamaz faşizmi, anlayacağınız. Yine de albümü aldım ve ilk dinleyişte hayran kaldım. Çünkü ortada kol gezen şarkı piranalarının aksine Ajda'yı taklit etmemiş Zelihaca okumuştu. Farklı bir yorumla. Sonrasında Hakan Eren'den haberlerini aldım hep. ANTİKA adlı albümün hazırlıklarına başlanmıştı. Üstelik albümde seneler öncesinden iki Ajda Pekkan şarkısı yer alacaktı: Ben Bir Köylü Kızıyım, Yaşamak Ne Güzel Şey. Zeliha büyük bir incelik gösterip albümünü kendi getirdi bana. Defalarca dinledim. Zaten bir gala gecesinde karşılaştığımızda bahsetmiş, seçilen şarkılara hayran kalacağımı söylemişti. Haklıydı. Hayal kırıklığına uğramadım. Şarkılarımla, çocukluğum, ilkgençliğimle yeniden kucaklaşmak güzeldi: Ah Nerde Vah Nerde, Mutlulukla Randevu, Yaşamak Ne Güzel Şey, Kalbimi Affettim, Twiste Gel, Evet mi, Hayır mı? ,Aç Gözünü, Nasılsın İyi misin, Kumsaldaki İzler, Varsa Söyle, Demek ki Öyle, İyi Düşün Taşın, Haftaya.
Biteviye akan zaman, kimi şarkıları alıyordu belki yanımızdan, ama öldürmeyi, unutturmayı beceremiyordu…
ANTİKA adını verdiği son çalışması bir doruktu Zeliha Sunal için.Bir an kaygıya kapıldım söylemezsem, yalan olur.Ulaştığı doruk noktasında, bu albümden sonra ne yapabilirdi ? Oysa her doruk bir başka doruğun eşiğiydi Zeliha Sunal için. Sırada daha ne çok albüm, sahne gösterileri, albümler bekliyordu. Vedet Chanteuse olarak, Zeliha sonsuzluktu.
Nedense kuğu hep ölüyor; Alice’in tavşanı gibi, bir dakika için çook erken ya da o tek dakika için her zaman çook geç kalıyorduk.Cindirella’nın mermer basamaklarda unutulmuş ayakkabısına kimse dönüp bakmıyordu bile.Rapuntzel saçlarını kesmişti..Rapuntzel kemoterapi görüyordu.Hansel, Gratel’in öz kardeşi olmadığını öğrenmişti.Pamuk Prenses, Çeşme’de bir beach’de üstsüz yakalanmış, Peter Pan yüksek dozda uyuşturucudan ölmüştü.Yaşam kendi süfli mecrasında akıyordu.
“Hayat sanki dalgalar gibi, sahile vurduğunda bir şeyler götürüyor. Bazen neşe ve mutluluklar bırakıyor kucaklarımıza, bazen de içimizden birini alıp gidiyor. Arkasından, bıraktığı köpüklere bakakalıyoruz.” demişti Filiz Akın :
“ Fırtına çıktığında büyük dalgalar patlıyor kayalarda, çığlık atar gibi sesler çıkartıyor. Deniz akvaryum gibi sakinken, kumlara sürtünürken bile mırıldanır. Nefes alır gibi gelir, nefes verir gibi gider. Her seferinde en azından birkaç kum tanesinin yeri değişir. Hayatımızda gel-gitler hiç değişmez. Bir şans verilir, dünyaya geldiğimizde nefes alırız. Alırken de ağlarız. Günü, saati geldiğinde bir bahane olur nefes verir, yok oluruz. Bu sefer arkamızda kalanlardan birkaç kişi ağlar. Ama mutlaka hiç olmazsa birkaç kum tanesinin yerinin değiştiğini, hayatta bir iz bıraktığımızı bilmek isteriz. Bu ölümden korktuğumuz, başka bir boyutta yaşama isteğimizden midir? Yoksa yaşadığımız serüvene değer katmak, farklı kılmak arzusuyla çapımızı göstermek ihtirası mıdır? Göçüp gittikten sonra arkasından ‘Ey ahali, buradan falanca adlı biri geçti,’ denmesini istemeyecek birini düşünemiyorum.”
Dedim ya Zeliha, gerçek bir chanteuse olarak sonsuzluktu.Hayata imzasını atan, kum tanelerini değil, kum dağlarının yerini değiştirebilen bir chanteuse.
E-Posta: dergi@pedam.com
1,2: Mutlulukla Randevum Vardı ( Söz: Ali Kocatepe)
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
