ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Milli marşı bile söyleyemiyorlarSayı: 469 - 04.01.2008
Çoğu sözleşmeli
Müzik Eğitimcileri Derneği Başkanı Refik Saydam ise aynı kanıda değil. “Atanan her 10 müzik öğretmeninden dördünün sözleşmeli olduğunu, genel liselerde 9. sınıflara seçmeli ders konulmadığı için bu sınıfta müzik dersinin fiilen kalktığını; 10, 11 ve 12. sınıflarda da müzik dersinin öğrenci tarafından seçilme olasılığının büyük ölçüde azaltıldığını” iddia ediyor. Sonuç olarak bir okul müdürü de “Araştırdım, hiçbir öğrenci müzik dersi istemiyor. İsteyen öğrenci dilekçe versin hemen dersi açtırırım” diyebiliyor.
Görünen köy kılavuz istemez aslında. Çocuğu okula giden her anne, o çocukları okutan her öğretmen biliyor ki okullarımızda “müzik eğitimi” verilmez. Çocuklar değil İstiklal Marşı’mızı, “Daha Dün Annemizin”i bile doğru dürüst söyleyemezler. Seçmeli olan derse öğrenci önem vermez. Önem vermediği dersin öğretmenine de saygı göstermez. Oysa küçük yaşta başlayan müzik eğitiminin çocuğun matematik becerilerini, çok yönlü düşünme yeteneğini geliştireceği bilimsel olarak kanıtlanmıştır çoktan. Birlikte doğru ve güzel şarkı söylemeyi öğrenmenin, çocuklar ve gençler arasındaki iletişimi geliştireceği de bu bilimsel gerçeklerden sadece biridir.
Neresi tepeden inmecilik?
Düşünün; Musiki Muallim Mektebi 1924 yılında, yani cumhuriyetin ilanından bir yıl sonra kurulmuş. Şimdi bazı “demokrat” arkadaşlar, “tepeden inmeci kültür dayatması” biçiminde itirazlarda bulunacaklardır.
Müzik öğretmeni yetiştirmenin, okullarda müzik derslerinin doğru dürüst okutulmasını sağlamanın neresi “tepeden inmeciliktir” sorarım size. Ne var ki müzik alanındaki “ileri görüşün” 1950’lerden başlayarak karşı devrimciler tarafından devlet eliyle tedricen “geriye dönüş” yoluna sokulduğunu da benim yaşımdakiler çok iyi bilir. Siyasilerin müziğe ve sanata bakışlarının ne derece sığ olduğunu anlamak için meclis tutanaklarına göz gezdirmek yeterlidir.
Milli Eğitim direniyor!
Gelinen noktada güzel sanatlar meselesi Milli Eğitim’in öncelikleri arasından çoktan çıkartılmıştır. Bugün Türkiye’nin en yüksek puanlarla öğrenci alan üniversitelerinde okuyan öğrencilerin neredeyse tamamı, İstanbul’da yaşamalarına rağmen müzik sanatı bilgisinden ve zevkinden yoksundurlar. Tek bildikleri popüler kültürün onlara sunduğu birkaç işe yaramaz bilgiden ibarettir.
Popüler kültürün yediden yetmişe dayatıldığı bir ülkenin Milli Eğitim’i ise öğrencilerine güzel sanatları öğretmemekte direnmektedir.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
