ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Huysuz Soprano’nun Yemek Günlüğü (1.Bölüm)Sayı: 554 - 07.05.2008
Hazır 38 derece sıcakta, tepemde dönen helikopter gürültülerinin altında evime tıkıldım, polis duyar da eve gelir diye ses egzersizlerimi yapamıyorum, (oysaki bu hafta beni bekleyen bir konser var!) ha, bir de mutfağımda 11buçuk kilo un kullanılmayı bekliyor, bari bir şeyler yazayım, bir şeyler pişireyim. On bir buçuk kilo unun hikâyesi mi? O başka hikâye.
Dün bir Polonya restoranında, oğlum restoran sahibinin torunuyla pek bir anlaşmış, oyun oynuyorken, adamcağız masamızın kenarında, kucağında koca bir un paketiyle dikildi. Yanlış satın almış. Un ister miymişim? Ekmek yaparmışım filan. Adam, benim mutfak kuşu olduğumu nereden anladı, bilmem! Ama bu kadar unu geri çevirecek değilim. İşte hikâyesi. Bu kadar.
Şimdi bu unla ne yapayım? Malum, polisten saklanıyorum, markete gidip, mutfaktaki eksikleri de tamamlayamam. Kekler, poğaçalar, ekmekler… Ya bu yangın sönecek, ya ben yüz kişiye yetecek bir şeyler pişireceğim tıkıldığım yerde.
En basitinden şunu yaparım ben: Çikolatalı, franboazlı esmer. Fırını 325 derece ısıtmalı. 12 ounce çikolata (Gerçek çikolata tabii, sütlü mütlü çocuk çikolatası olmaz.), 9 ounce tereyağı eritimeli. Soğumaya bırakmalı. 3 yumurta, biraz koyulaşıncaya kadar çırpmalı, çırparken içine 9 ounce esmer şeker, yavaş yavaş eklemeli. Bu karışım parlaklaşana kadar çırpmaya devam. Erimiş çikolata-şeker karışımıyla, yumurta karışımı birleştirilip çırpmalı. Sonra, gayet kibarca, karıştırma işi abartılmadan, aşırı ırgalanmadan, 4 ounce un, bir çimdik tuz ve 1 çaykaşığı (teaspoon) kabartma tozu eklemeli, karıştırmalı. Bir kek kalıbını (dikdörtgen ve hatta yoksa yuvarlak) yağlamalı. Bu karışımın yarısını dökmeli, 2-4 ounce taze franboazı (ya da blueberry, ya da karışık!)üstüne saçmalı, hamurun diğer yarısı da üstüne. Dikkatle ve yine fazla mıncıklamadan üstünü düzeltmeli, 40 dakika, ya da ortasına sokulan kürdan kuruca (çok ku pkuru da olmasın!) çıkana kadar, fırında pişirmeli. Çıkarıp, yirmi dakika kadar soğutup, karelere kesmeli. Voila! Geriye kaldı 10 kilo un! Bizim evde iki günde bir ekmek yapıldığını da sayarsak, ben bu unu bir buçuk haftada haklarım.
Sevgi Demir adlı bir okuyucum, bana bir soru yollamış:
* Amerika kıtasında yaşayan biri anne olarak, çocuklarımıza verebileceğimiz müzik eğitimi hakkında bilgi vermenizi rica edebilirim. Hangi yaşta nasıl başlamalı. Konservatuarlar burada nasıl işliyor, başlangıç yaşı ne olmalıdır? Hangi enstrüman başlangıç için iyidir… Sorularım bu şekilde devam edecektir. Çok kapsamlı tabi ki bu sorular ama önerileriniz çok faydalı olacaktır.
Sevgili Sevgi, Amerika’da seçim şansı bol: müzik dershaneleri, daha kapsamlı konservatuarlar ve hatta devlet okullarında bile çocuk orkestraları var. Çocuğun müziğe başlaması için alt yaş sınırı yok. Aslında üst yaş sınırı da yok! Çocuk çok küçükken, şarkılar söylenen, ritm tutulan mommy and me dersleri uygundur. Bunlar fasa fiso gibi görünebilir ama çocuğa bir temel verir. Sonra enstrüman çalmaya sıra gelir. Bence müziğe yeteneği olan her çocuğun piyano ve keman çalmayı söyle böyle de olsa öğrenmesi lazım. Sonra başka bir enstrümana geçebilir ama bunlar[1] özellikle piyano, müzisyene, müziksevere lazım bir enstrüman. Piyano öğrenme yaşı hakkında bazı anlaşmazlıklar var. Ancak 6–9 yaş arası bence uygundur.
Kemana, Suzuki yöntemiyle 4 yaşında bile başlatıyorlar. Kemana başlamak için 4–9 yaş arası uygun. Çocuğa özel ders aldırmak yerine, konservatuara yollamanın daha doğru bir seçim olduğunu düşünüyorum ben. Konservatuar, bir topluluğa girmesini sağlar, sınıf konserlerinde yer alır, başka sınıfların konserlerine gider. Müzik öğrenimi için çok önemli olan solfej bilgisini, okuldan alabilir. Ancak bulunduğunuz yerde böyle bir kurum yoksa eğitimin en mükemmelini beklemektense, eldeki imkânları değerlendirmeli ve yine de bir şekilde müzik dersi almasını sağlamalı.
Sorularınızı info@elifsavas.com adresine yollayabilir veya bu yazının altındaki yorumlar bölümüne bırakabilirsiniz! Afiyet, şeker.
devam edecek
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
