ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Operacılardan seçme türküler! Sayı: 588 - 25.06.2008
İstanbul Devlet Opera ve Balesi’nin en çok ilgi gören yapımlarından biri müzik yönetmenliğini Serdar Yalçın’ın yaptığı “Folklorama- Türk Büyüsü” prodüksiyonu. Eseri İstanbul Operası’nda daha önce de müzikaller sahnelemiş olan Haldun Dormen yönetmiş. “Folklorama” hepimizin çok iyi bildiği türkülerin, hafif mizansen ve eğlendirmeye dönük çokseslilik içinde peş peşe sıralanmasına dayanan bir sahne gösterisi.
Türküleri söyleyen altı solist, solo, düet, trio ve sekstetler (altılı) halinde, hepsi birbirinden güzel havaların düzenlemelerini icra ediyorlar. Türkiye’nin dört bir yanından, yöresinden, kulağa en hoş gelenler arasından bir seçki yapılmış. “Evlerinin Önü”, “Adanalı”, “Yemen Türküsü”, “Sarı Gelin”, “Madımak” gibi kulağı bir çırpıda saran türküler bunlar. Reji, türkü ve solistleri birbirine küçük ve abartısız mizansenlerle bağlarken, şarkıcıları abartılı folklorik kıyafetler içine de sokmamış.
Folklorik bir dokunuşa sahip
Altı solist şarkıcı (Deniz Erdoğan, Gökhan Ürben, Zafer Erdaş, Ayten Telek, Ruhsar Öcal ve Hüseyin Likos) yerel ya da otantik bir sahne duruş, beden dili arayışı içinde değil. “Folklorama”nın sahnesi belli ki modern bir çerçevenin içinde, folklorun alışmış olduğumuz kostümlü, tavırlı kalıbına çok fazla yüz vermeden şekillendirilmiş. Kostümler de benzer şekilde, folklorik bir dokunuşa sahip olmakla birlikte, yarı-konser havasında diyebileceğim bir şıklık ve “light”lıkta.
Çeşitli kombinasyonlarda şarkılar söyleyen altı solistin arkasında dans eden bale dansçıları otantik folklor yapmaktansa bale adımları kullanıyor. Eserin müzik direktörlüğünü yapan ve düzenlemelerin yaratıcısı Serdar Yalçın, bu türküleri tatlı ve sevimli bir çoksesliliğe büründürüyor, bilinçli olarak çok derin bir sanatsal arayış içine girmiyor. Bunu şu anlamda söylüyorum:
20. yüzyılda Türk çoksesli müzik ekolü (Saygun, Erkin, Akses vs) Türk folklorunu ana kaynaklarından biri olarak görmüştür. Türk beşleri ve ilerleyen kuşaklardaki bestecilerimiz folklor malzemesini çokseslileştirirken, bu malzemeye oldukça artistik bir fırça darbesi vurmuş, hatta bir yabancılaşma da katarak, folklor ögesinin soyut senfonik anlatım içinde erimesini sağlamıştır.
Yalçın ise türküleri armonize ederken buralarda gezmiyor. Amacı bir yandan şancıların kendi partilerini rahatlıkla söyleyebilmelerini sağlayacak bir orkestrasyon yapmak, diğer yandan da seyirciyi türkünün çoksesli yapısına odaklamadan, yalın bir müzik yoluyla eğlendirmek.
Batı sistemiyle türkü
Sanat her türlü sentez denemesine açık bir alandır. Türküleri cazımsı bir gırtlakla söyleyebilirsiniz (Tülay German), pop ya da rock temalarını senfonik orkestrayla seslendirebilirsiniz (Londra Senfoni Orkestrası’nın çalışmaları) ya da etnik malzemeye senfonik stil kazandırabilirsiniz (Türk Beşleri, Bartok). Yerel müzikleri sentezleyen çalışmalar, kaçınılmaz olarak otantik ağızların, modların, özel telaffuzların kaybolmasına neden olur.
Öte yandan Batı eğitimiyle şekillenen şancı gırtlağının türkü icrasına, otantiklik ölçütüyle yaklaşmak da akıl kârı değil. Bu türkülerde, Batı’nın eşit tampereli sisteminin (bir oktavı 12 eşit yarım tona bölen müzik düzeni) şemsiyesi altında seslerini eğitmiş büyük şehirli şarkıcıları dinlediğimizin ister istemez farkına varıyoruz.
Diyeceğim şey, eğer türkülerde gerçekten otantiklik ya da etnomüzikolojik bir yaklaşım arıyorsanız, “Folklorama” bunu karşılayabilecek bir şey sunmuyor. Ama 'güzel türküleri, temiz notalarla verebilen, güzel şarkı söyleyebilen Batı müziği şancılarımızdan dinleyelim, biraz da kafa dağıtalım’ diyorsanız, “Folklorama” sizin için.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
