Yazılar

“Göbeğini kaşıyan adam” Osman Yağmurdereli’yi böyle hatırlayacağım…. Sayı: 606 - 18.08.2008

Devlet Sanatçısı (?) Osman Yağmurdereli 2.8.2008 sabahı 2.20 de Kadıköy’de tedavi gördüğü Acıbadem hastanesinde vefat etti.

Allah Rahmet Eylesin.

Ölen kişinin arkasından konuşmak inancımıza göre tabii ki doğru değildir.

İnsani açıdan ise saygısızlık olarak düşünülebilir.

Ancak benim ölen bir kişinin arkasından konuşmak gibi düşüncem olmayıp sadece aniden duyduğumuz bu beklenmeyen ölüm haberi nedeniyle duygularımı ifade etmek istiyorum.

Osman Yağmurdereli ile aynı şehrin çocuklarıyız.

Aynı jenerasyonun çocukları olduğumuz gibi.

Belki de aynı sokaklardan geçtik.

Kim bilir karşılaştık bile…

Ben onu Trabzon’dan hiç hatırlamıyorum!

70’li yıllarda genç bir müzik öğretmeniyken siyah beyaz televizyonda dinlerdik onu.

Ama her nedense ben hiçbir zaman müziğini sevemedim.

İlerleyen yıllar içinde çizdiği sanat tarzını ve sanatçı duruşunu  beğenmediğim gibi.

Çünkü hep halk goygoyculuğu yaptı.

Oysa bir sanatçının yapmayacağı ilk şey belki de tek şey halk goygoyculuğudur.

Ve milletvekili olduktan sonra da, yani son bir yıl içinde kirli bir siyaset uğruna sergilediği halk yardakçısı duruşu da tabii ki hiç sevemedim.

İşte bu kirli siyaset uğuruna, müziğiyle ve sanatçı duruşuyla kendisinden çok önde olduğu açık olan Fazıl Say için Genç Bakış programında söylediklerini ise hiçbir zaman unutmadım unutmayacağım da.

Şimdi diyebilirsiniz ki, “Yahu bir sanatçının sadece bir televizyon programında söylediklerine bakarak onu mahkûm etmek doğru mudur?”

Bunda haklı olabilirsiniz. Ama o programda söyledikleri onun sanatçı duruşunun bir anlamda özetiydi. Osman Yağmurdereli gibi halk yardakçısı “sanatçıları” bu toplum bol miktarda yetiştirir. Ama Fazıl Say gibi yıldız sanatçılar, müzisyenler çok zor yetişir.

Fazıl Say’ın ülkenin siyasi ve sosyal gidişatı üzerine yaptığı açıklamaları hatırlarsınız…

Ruhi Su’dan sonra ilk kez bir müzisyen sanatçının açıklamaları toplumda ve müzik dünyasında bu kadar büyük yankı bulmuştur.

Bence o programda Fazıl Say için söyledikleri gerçekten çok çirkindi ve yenilir yutulur cinsten değildi.

Adım gibi eminim Fazıl Say’ın kendisinden çok ilerde yıldız bir sanatçı olduğunu kendisi de biliyordu.

Peki, o zaman ne uğruna söylenmişti bu sözler?

Oyunu aldığı ve sosyolojide D gurubu olarak nitelendirilen alt toplum katmanlarının önünde kendini ispatlamak ve kirli siyasetini haklı çıkarmak için.

Osman Yağmurdereli,  sadece, evet sadece siyasetçilerin ülkeyi getirdiği o kritik durumu eleştirip haklı nedenler ortaya koyup “bu ülkeden gitmek istiyorum” diyerek tartışma başlatan Fazıl Say’ın söz konusu televizyon programında duyarsız kirli mi kirli siyasetinden dolayı kendisi hakkında “göbeğini kaşıyan adam” nitelendirmesinde bulunması üzerine “Bu kardeşimizin acaba hangi CD’si, hangi klasik bestesi, Türk halkı tarafından beğenilip rağbet gördü, çok sattı? Ne yaptı da bu kadar şöhretli oldu? Çok üzülüyorum. Bu ismi andığınız zaman aklınıza acaba şarkıları mı geliyor yoksa başka şeyler mi geliyor? Sanatçılarla olan dostlukları mı geliyor? Önce bize, Türk halkına, varlığını ispat edecek. Belli bir kitleye çok az bir gruba kendini anlatması yetmez. 70 milyona anlatacak ondan sonra gelip bu ülkenin iktidar partisine, cumhurbaşkanına, başbakanına, kültür bakanına, milletvekiline daha dikkatli konuşacak." diye konuşmuştu.

Öncelikle şunun tespitini yapalım:

Ben Fazıl Say’ın avukatı değilim. Fazıl Say kendini çok rahat savunabilecek kapasitede bir sanatçıdır. Benim burada anlatmak istediğim kirli siyaseti halk yardakçılığıyla birleştirip kendine yakıştırdığı sözleriyle bu ülkenin bir gerçek yıldız sanatçısına fütursuzca saldırmayı meşrulaştırmasına duyduğum isyandır.

Yani Allah aşkına Fazıl Say tüm dünyanın ayakta alkışladığı bir sanatçı değil midir?

Yani Allah aşkına Fazıl Say varlığını ispat edemedi mi?

Yani Allah aşkına Fazıl Say yılda 140 ülkede 150’den fazla konser vermiyor mu?

Yani Allah aşkına Fazıl Say kendini tüm dünyaya anlattı da bu ülkede yaşayan yetmiş milyona mı anlatamadı?

Bu soruları daha artırabiliriz.

Ama gerçekçi olmak gerekir. Halk goygoyculuğuyla, yardakçılığıyla ne yazık ki siyasetçilerimiz, ülkemizin, 70 milyonluk bu halkın çağdaş dünyaya giden yolda önünü kapatmışlardır.

Osman Yağmurdereli’de buna hizmet eden siyasetçilerden birisidir.

Hem de Devlet Sanatçısı kimliğiyle…

İşte isyanım bu noktada daha bir artıyor…

Dünyanın hemen tüm gelişmiş ülkeleri Fazıl Say’a ülkelerinin pasaportunu verebilmek için sıraya hatta yarışa girmişken, o, vereceği konserler nedeniyle yılda ortalama 130 ülkeye gidebilmek için vize kuyruklarında beklemeyi göze alarak Türkiye Cumhuriyeti’nin lacivert renkli işçi pasaportunu kullanmayı tercih etmiştir.

En azından bu duruş Fazıl Say’ın Osman Yağmurdereli’nin o televizyon programında dile getirdiği 70 milyonluk bu halkın bir parçası olduğu gerçeğini kabul etmesinin açık delili değil midir?

Osman Yağmurdereli, oy deposu olarak gördükleri bu halkın eliyle geldiği siyasi konumu da kullanarak, yine bu halkın cahilliğini, bilgisizliğini, bilmezliğini ve duygusallığını halk yardakçılığıyla kirletilmiş çok yüzlü siyasetin gücünü arkasına alarak; yine bu halkın bağrından çıkmış, bu halkın vergileriyle kurulmuş ülkemizin yüz akı sanat okullarında okuyarak kendini ispatlamış, sonra dünyanın önemli sanat okullarında sanatını pekiştirmiş dünyanın kabul ettiği dünyaca ünlü bir genç müzisyen sanatçıyı televizyon kanalında bu ülkenin teminatı olan gençlerin önünde büyük bir pişkinlikle yok saymış ve küçük düşürmüştür.

Bu unutulmamıştır, unutulmayacaktır.

Ve şimdi bir daha açılıp açılmayacağı belli olmayan İstanbul Atatürk Kültür Merkezi’ni Kültür Bakanlığı Osman Yağmurdereli’nin cenaze töreni için açtı.

Bunun için de düşünmek gerek.

Çünkü boğazlarına kadar kirli siyasetin içine gömülmüş olan siyasi iktidar ve onun Kültür Bakanlığı herkesin eşit olduğu cenaze törenlerinde bile ayrımcılık yaptı.


E-Posta: mufitsemih@hotmail.com

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.