Yazılar

---

Şu “ yeniden kullanım” denilen Recycling olayıSayı: - 28.02.2006

---

Avrupa”da dikkatimi çeken bir diğer husus da otellerde, odaların banyolarında duvara yazılı rica yazıları oldu, şöyle ki:

“ Eğer havlunuzu kullandıktan sonra yere atarsanız bu havlu mutlaka değiştirilecektir. Yok, yere atmaz da askısına asarsanız bu havluyu bir kez daha kullanacağınız manasına gelecek ve dolayısıyla havlunuz değiştirilmeyecektir. Gereksiz yıkamalar yüzünden her yıl binlerce ton deterjanın tabiatı kirletmesi yanı sıra, enerji sarfı ve su israfı da çok büyük boyutlara ulaşmaktadır.”

Mantıki değil mi? Gelip bir otelde birden fazla gece kaldığınızı düşünün. El insaf hangimiz bir kullanışta evimizdeki havlumuzu kirliye atıyoruz?

Adamlar bu  “RECYCLİNG” dedikleri “yeniden kullanma”  olanağı sağlayan her şeyden en büyük istifadeyi sağlama peşindeler. Lüks 5 yıldızlı otellerin tuvaletlerindeki tuvalet kâğıtlarının üzerinde bile ” Yeniden kullanılan kâğıt” damgası var. (Ben bugüne kadar Türkiye’de böyle bir damgaya rastlamadım. Bunu kâğıt rulosunun takriben her 20 cm. de bir baskılayarak tüm kâğıdı damgalamışlar. Bu sayede bu kâğıdın toplanan eski kâğıtların yeniden kâğıt haline getirilmiş olduğunu anlatıyor.  Bu recycling olayını şişelerde, naylon ambalajlarda da görmek mümkün. Son zamanlarda bizde de çöplerden yeniden kullanılacak maddeler yapmak üzere bu tip şeylerin toplandığını görmek, okullarda çeşitli kutular koyarak öğrencilerin bu tip tasarrufa alıştırmak takdir edilecek bir olaydır. Yalnız yine de çok büyük savurganlığımız olduğunu da itiraf etmek durumundayız.

Konuyla ilgisi nedeniyle başımdan geçen bir olayı nakledeyim:

1994 ya da 1995 yılı olacak, Avusturya’nın küçük bir şehri olan St. Pölten’de icra ettiğimiz Sema Ayini sonrası yorgun argın Metropol Oteline geldiğimizde yanımızda bulunan büyük boy maden suyunu kana, kana içmiş bu sayede susuzluğumuzu gidermiştik. Gecenin erken saati idi. Hadi şehirde bir dolaşalım diye karar verdiğimizde, boş maden suyu şişesini de yanımıza aldım ve hemen otelin önündeki bir çöp kutusuna attım.

Ertesi sabah aynı parkta bulunan Schiller heykeli önünde bir fotoğraf çektirelim diyerek parka indik. Parkın içindeki yoldan geçen kişiler vardı. Bir ara 12 yaşlarında bir çocuğun yanında babası olduğunu tahmin ettiğin kişiyi heyecanla uyardığını ve çöp kutusu yanına çağırdığını gördüm. Çocuğun elinde tuttuğu, benim o akşam attığım, büyük maden suyu şişesini babasına verdiğini onun da cam atıkların toplandığı bir kutuya atmak üzere onu aldığını hayretle gördüm. O anda yanımda bulunan fotoğraf makinesi ile bu olayı nasıl tespit edemediğime hala hayıflanırım.    

 

---

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

---

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.