ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Tek Telli SazSayı: 729 - 23.02.2009
Memleketin pürmelâli her geçen gün kötüye doğru giderken, toplum olarak sessizliğimiz her geçen gün kaygı verecek ölçüde artıyor.
Kimse de çıt yok.
Bazen kendi duruşu anlamında muhalefet sesleri yükselse de bunlar genel içinde çok cılız kalmakta ve sonra yerini sessizliğe bırakmakta.
Devlet kapısında çalışmışlığımız devam ettiğinden midir nedir, yine devlet kapısında çalışan arkadaşlarımızı ziyaret etmek alışkanlığımız olmuş ve bu alışkanlığımızı da arada bir de olsa tekrarlamaktan sakınca görmüyorum.
Sıkça uğradığımız yerlerden birisi de öğretmen dostlarımızın sendikası Eğitim-Sen.
Bu arkadaşlarımız türkü söylemeye pek düşkün olduklarından diyelim, arada bir sendikaya saz getirip, çalıp türkü söylerler…
Bu hep böyle devam eder gider.
Yine günün birinde benim tek telli saz diye tanımladığım telli saz ile çalıp türkü söylüyorlar. İlerici ve devrimci türküler bunlar.
Derken uygun bir ortam yakaladığımda, “arkadaşlar gelin size Nazım’dan şiir okuyayım, ister misiniz Nazım dinlemeyi” dedim.
Lafımın sonuna eklediğim soruyu garipsediler.
Ve koro halinde bir “Evet” sesi yükseldi.
Sonra başladım Nazım’ın o müthiş şiirini okumaya.
Orkestra şiirini…
Şiiri okuyup bitirdiğimde "beğendiniz mi?" diye sordum arkadaşlara.
Tabii herkes beğenmişti. Ben devam ettim sormaya “peki içeriğinde ne anlatıyor bu şiir?”
"Orkestra, çok seslilik ve tabii çok doğru şeyleri anlatıyor."
“Peki arkadaşlar” dedim, “madem şiirin içeriğini çok doğru buldunuz, o zaman ne demeye bu tek telli sazla çalıp, söylüyorsunuz?”
Ortalık birden buz kesti. Oldukça uzun bir sessizliğin ardından bir öğretmen arkadaş, bu durumu en geniş anlamıyla değerlendirilip ona göre davranılması gereğini vurguladı. Yani beni haklı buldular. Bunun üzerine ben de klasik müzik repertuarının, özellikle Türk Klasik Müzik repertuarının en önemli eserlerinden oluşan küçük bir müzik arşivi hazırlayıp kendilerine verebileceğimi söyledim.
Geçen süreç içinde hiç kimse bu önerimi değerlendirmek yönünde bir olumlu adım atmadı.
Bende sonraki gidişlerimde yine o tek telli sazdan türküler dinlemeye devam ettim.
Hatırlarsanız “Karanlığa karşı aydınlık” etkinliklerinin yapıldığı günlerde, zamanın Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürü bu etkinliğe katkı anlamında Ankara’nın özellikle varoşlarında ücretsiz halk konserleri düzenlemişti. Konserlerin gerçekleştirdiği mahalle ve sokaklarda klasik müziği ilk kez dinleme olanağını yakalamış insanların sayısı oldukça fazlaydı.
Bir, iki konseri dinleme olanağım olmuştu.
Sonra bu konserlerin sonu gelmeden kayboldu, bitti, gitti…
Radyo ve televizyonlarımıza bakın, TRT dâhil hangi radyo ve televizyon kanalımızda düzenli klasik müzik konseri var?
Klasik müziğin ne olduğu adeta topluma unutturuldu.
Ve ben şimdi diyorum ki:
İşte bundandır sessizliğimiz.
Toplum içinde tutarlı muhalefet anlamında cılız dahi olarak yükselen seslere eşlik edemeyişimizin nedeni budur.
Tek telli sazı dinleye, dinleye çok sesliliğimizi bir türlü yakalayıp gerektiği zaman muhalefet şarkımızı söyleyemiyoruz.
Sonuç olarak bu duruşumuzu sergileyebilmemiz için yenilenmeye önce kendimizden başlamak zorundayız diye düşünüyorum. Özlediğimiz o çağdaş Türkiye için bugünden kollarımızı sıvamazsak bu konuda geleceğin çok geç olacağı ortada.
Başta müzik olmak üzere bütün sanat disiplinleri için bir zorunluluk bu!
Çarşamba günü görüşene değin esen kalın sevgili dostlarım.
Müfit Semih Baylan
Editör
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
