Yazılar

Bu cılız kültürel ortamda iplerin ucu bir kez bırakılırsa bir daha asla yakalanamaz…Sayı: 746 - 18.03.2009

Sevgili Adnan Taç kardeşim, Günebakış Gazetesi’nde, beni eksen yaparak aslında hepimizin yıllardır yaşadığı zulmü anlatmış.

Hislerime ses olduğu için kendisine özellikle teşekkür ederim.

Trabzon gibi şatoları yüksek bireysel imparatorlukların hüküm sürdüğü ve bunu bir kültürel kimlik olarak yaşayan bir kentte bu zulmü yaşamanın aslında nedenli ağır olduğunu bir atasözü üzerinden ne güzel değerlendirmiş.

Umarım, bu yazının gönderme yaptığı yerlerdeki Roma Senatosu üyeleri, söylenmek istenileni üzerlerine alınırlarda artık bizden sonra emek sarf eden gençler bizim kadar yorulmazlar.

Kültür adamları toplumun dalga kıranlarıdır.

Ben de kültür ve sanat adına ilerlediğim yolda dalgakıran olmaya özen gösterdim. Bu konuda hiç taviz vermemeye de ayrıca özen gösterdim.

Eleştirel bir duruş sergiledim. Çünkü aydın bir insan olarak gelişebilmeniz için eleştirel bir duruş sergilemeniz gerekir.

Geriye baktığımda ardımda kalan otuz yılı aşkın süre içinde ortaya koyduğum somut eserlerimi “acaba çıkarabilecek miyim?” kaygısını taşıdığım çok zaman oldu. Ancak bir yolunu yakalayıp bu eserlerimi çıkardım ve çok sevdiğim halkımın önüne koydum. Çünkü biliyordum ki içinde bulunduğumuz bu cılız kültürel ortamda iplerin ucu bir kez bırakılırsa bir daha asla yakalanamaz.

Sevgili Adnan Taç arkadaşım yaptıklarımı anlatırken teveccüh buyurmuş her şeyi olduğu gibi yazmış. Ben hep mütevazı olmuşumdur bu konularda. Ama o hiç mütevazı olmamış aksine benim mütevazı oluşuma sanki kızmış.

Geride kalan otuz yılı aşkın süre içinde yaşadığım iyi ve kötü anılarıma haksızlık ettiğimi vurgulamış sanki.

Siz yolunuzda emin adımlarla ilerlerseniz mutlaka sizin elinizden tutacak birileri olur umudunu vurgulamış.

Evet, Mavi Nota, fikir babası olmamın yanı sıra, benim bu ülkenin müzik eğitimine, müzik hayatına sunduğum ve inatla 15 yılı aşkın bir süredir o veya bu şekilde yaşatmaya çalıştığım ve bunda da başarılı olduğum çok önemli bir birikimdir.

Mavi Nota, bu ülkeye kazandırdığı insan gücüyle, ister kabul edilsin ister edilmesin ama gerçekten bu ülkenin çok önemli bir Müzik Eğitimi hareketidir.

Adnan Taç arkadaşımın deyimiyle, yıllardır Trabzon sokaklarını kendine has kimliğiyle arşınlayan, arşınlarken de haklı ya da haksız bir sürü karşı duruşa maruz kalan bendenizin tek başına, hem de zaman zaman küllerinden yeniden doğarak gerçekleştirdiği bir müzik eğitimi hareketidir.

Bu durumda bile müzik eğitimine gönül vermiş kişilerin taleplerini karşılamakta yeterli olmadığımı da düşünüyorum. Bu arkadaşlarımız müzik sektörünü çok iyi takip ediyorlar, yenilikleri anında yakalıyorlar ve Mavi Nota’dan ya da benden hep fazlasını talep ederlerken de eleştirmekten de hiç vazgeçmiyorlar.

Bu da bana çok ayrı bir keyif veriyor inanın.

Ben şimdi burada, Mavi Nota başka neler yapıyor neleri gerçekleştiriyor bunları ayrı ayrı yazacak değilim.

Çünkü her şey ortada.

Örneğin Mavi Nota Müzik Ödülleri, bu ülkenin son derece saygın ve nitelikli birkaç müzik ödülünden birisidir.

Eminim ki her müzikçi ya da müzik emekçisi, müziğe verdiği/vakfettiği emeğini Mavi Nota Müzik Ödülü ile taçlandırmayı arzu eder.

İşte bu nedenle Trabzon’un ileri gelenleri en azından Mavi Nota’ya ya da Mavi Nota’yı çıkaran bendenize bu anlamda sahip çıkmalılar.

Sonuçta kendileri kazanırlar.

Trabzon kazanır.

Kültür ve sanat etkinlikleri, toplum onları tükettikçe çoğalır, nitelik kazanır ve yaşam tarzı olarak yerleşir. Nasıl iyi bir yemek yemek ya da güzel bir giysi almak gibi tüketim ihtiyaçlarımız varsa, iyi bir konser dinlemek, bir müzik etkinliğine katılmak, sinemaya gitmek gibi tüketim ihtiyaçlarımız da olmalı.

Sanat, insanlara dünyayı farklı boyutlarıyla algılamalarında her zaman iyi bir araç olmuştur.

Cuma günü görüşene değin esen kalın sevgili dostlar.




Müfit Semih Baylan
Editör

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.