ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Neil Young'ın bitmek bilmez enerjisi...Sayı: 790 - 25.05.2009
Hercai âşıkları için bayatlamış bir haber sayılabilir ama bazılarımız için EMI’ın geçen ay yayınladığı Neil Young albümü ‘Fork in the Road’ halihazırda gönül çarpıntısı demek. Başta elektro-akustik rock olmak üzere pek çok tür üstünden vicdanının sesini yayan kıymetli büyüğümüz ile en son İstanbul Film Festivali’nde gösterilen ‘CSNY Deja Vu’ dolayısıyla içli dışlı olmuştuk. Söz konusu politik müzik filmi Young’un ‘Freedom of Speech-İfade Özgürlüğü’ adını verdiği ve ‘Living With War’ albümünden parçalar seslendirdiği turnenin bir yansımasıydı ve 60’ların kült gruplarından, Young’ın da bir dönem duhul ettiği Crosby, Stills&Nash (CSN) performansları üstünden W. Bush’un azledilmesi anafikrine dayanıyordu. Nitekim Obama’nın zaferinde dahi bu filmin etkisi olduğu söylenenler arasında. Çünkü yıllardır ABD’de yaşayan bir Kanadalı olan Young, Obama’nın ABD ve dünya için faydalı olacağı inancını 2006’daki ‘Farm Aid’ konserinden beri taşıyor.Müzik işlerine garage rock’la başlayıp country-folk-rock gruplarının az ama öz ömürlülerinden Buffalo Springfield ile devam eden Young önce CSN, daha sonrasında ise Crazy Horse’la yaptığı işlerle adını duyurdu. Hatta Crazy Horse birlikteliği arada boşluklar olsa bile neredeyse 40 yılı buldu. Özellikle Vietnam Savaşı ve Küba Füze Krizi’nin tetiklediği 60’ların Anti-Amerikanizm hareketi arasında Ohio Üniversite’sinde okuyan dört öğrencinin polis kurşunlarıyla hayatını kaybetmesi üzerine Young’un yazıp CSN ile seslendirdiği ‘Ohio’ isimli parçayı saygıyla anıp geçelim, Young’un kalabalık diskografisinin en çok iz bırakanlarına.
Akustik baladlar
Neil Young, ismini taşıyan 1969 tarihli ilk solo albümünde ozanlık halleriyle birlikte bir elektro gitar manyağı olduğunun işaretlerini verip, elektrikli bir folk rock çizgisini ikinci albümü ‘Everybody Knows This is Nowhere’de sürdürdü. 1970 itibarı ile genel tınısı gayet akustik olsa bile içinde elektrikli parçalar bulunan ‘After the Gold Rush’ı çıkarıp hakkında naçiz bir yargı edinmemizi sağladı: Neil Young kimi zaman şarkılarında kırık kalbini onarmaya çalışıyordu tamam ama aksayan gitarına savruk vokallerini katık ettiği pek çok zaman aslında grunge’ın temellerini atıyordu. Belki Cobain’in veda mektubunda onun bir dizesini zikretmesi de bundandı. Akustik baladlarla örülü şahane ‘Harvest’ albümü ile Young, dikkate değer bir satış başarısı yakalayıp hüznüne çok geniş bir kesimi ortak etti. Bu süreçte ‘Heart of Gold’ şarkısı albümden bağımsız başarı edinirken yıllar içinde pek çok farklı yorumcunun da repertuarına girdi. Artarda yayınladığı, stüdyo albümü ‘Comes a Time’ ve konser kaydı ‘Rust Never Sleeps’i de işin içine katınca 70’leri hem akustik hem elektrik setleriyle uğurlayan Young, 80’leri Amerikan rüyasına itiraz ederek karşıladı. Bu dönemin arada kalmış ‘Hawks&Doves’ ve ‘Reactor’ albümlerinin doğru dürüst tanınmaya başlaması CD formatında basıldıkları 2000’li yılları buldu. Neticede bu on yıl ‘Freedom’ albümündeki özgür dünyaya ‘hadi len’ diyen söylemle kapandığında sonraki dönemin öne çıkanları 92’de ‘Harvest Moon’, 1995’te ‘Pearl Jam ile kaydettiği ‘Mirror Ball, 2000’de ‘Silver and Gold’, 2003’te Crazy Horse ile kaydettiği ‘Greendale’ oldu. Bu arada 2005’te beyin anevrizması geçirerek bizleri epey korkuttu ama çabuk iyileşerek yüreklerimize su serpti.
Geliyoruz ‘Fork in the Road’a. Albümün ana teması, giderek tükenen kaynakların tam ortasında artık alternatif enerji kaynaklarına yönelmemiz gerektiği. Young’ın 1959 model Lincoln Continental’ine elektrikli bir motor taktırarak devasa bir Amerikan otomobilinden çevre dostu bir vasıta yarattığı Lincvolt projesinden mülhem ‘Fork in the Road’, özellikle doğru bir yakıt kaynağı bularak ekolojik ve ekonomik dengelere katkıda bulunma amacını güdüyor.
Müzik namına ise ‘Fork in the Road, Neil Young’dan tam da bekleyebileceğimiz kadar rock ve tam da bekleyeceğimiz kadar ince elenip sık dokunmuş stüdyo süreçlerine yüz vermeyen bir albüm. Albümdeki 10 parçanın her biri leitmotifleri dolayısıyla biraz fazla ortaklaşsa bile özellikle farklı ses katmanları sayesinde birbirinden kolayca ayrılıp eşzamanlı birbirini bütünleyebiliyor. Böylece konsept albümleri çoğu zaman bekleyen tekdüzelik tehlikesinden ‘Fork in the Road’ kolayca kurtulmayı başarabiliyor. Zengin elektrik gitar dizilişi arasına üvey evlat muamalesi gösterilmeden yerleştirilmiş vokal, akustik gitar ve klavye döngüsü sayesinde çok yumuşak ve çok sert düzenlemeler peşi sıra geliyor; bas ve davulun kurduğu hareketli ritmik yapı işin bütününe bitmek bilmez bir enerji katıyor. Bu enerji alternatif midir değil midir onu pek bilemeyiz ama işin içinde Neil Young olduğu sürece hayırlara vesile olduğu kesin...
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
