ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Müziği Meze Yapma(k)Sayı: 807 - 17.06.2009
İyi bir caz bateristiydi ama bunu aile çevresinin dışında pek kimse bilmezdi.
Çünkü bilinmesini istemezdi.
Bu konuda çok mütevazı davranırdı.
Neden bu denli mütevazı davrandığını anlayabilmem için hayatı yaşamam gerekiyordu.
Dave Brubeck’in o dünyaca meşhur caz şarkısı Take Five’ı ilk kez Trabzon’daki Nato üssü’nın kısa dalgadan yayın yapan radyosunda dinlemiş ve tanıdıkları aracılığı ile notasını bir süre sonra temin etmişti.
Take Five’ı dedemden birkaç kez dinleme fırsatı buldum.
Gerçekten çok iyi çalardı.
O kadar iyi çalardı ki, bateri partisinin bütün ince tınılarını duyardınız.
Ülkemizin çok önemli bateristlerinden olan Vasfi Uçaroğlu, Trabzon’a yaptığı bir seyahat sırasında, sanırım 70’lerin hemen başıydı, rahmetli dedemi dinleme fırsatı bulmuş ve bateri tekniğini o kadar beğenmişti ki “Anadolu böyle bir yer işte, Tahsin bey gibi çok önemli değerleri yaşatır içinde” demekten kendini alamamıştı.
Ama gelin görün ki, rahmet dedeciğim Take Five’ı pek çalmazdı.
Neden çalmıyorsun diye sorduğumda ise “saygıdan yavrum” demişti.
Bunun ne tür bir saygı olduğunu anlayamamıştım. Ancak yaşım ilerledikçe, hayatı öğrendikçe, kişileri, sanatçıyım diye ortaya çıkanları tanıdıkça, gördükçe bunun nasıl bir saygı olduğunu anlamaya başlamıştım.
Geçenlerde, Trabzon’da eğlence yerlerinde çalan ve kendilerini caz orkestrası diye adlandıran gençlerle tiyatroda söyleşiyordum.
Bir hayli kendini beğenmiş, ukala tiplerdi bu genç arkadaşlar.
Baterist genç arkadaş imparatorluğunu ilan etmiş durumdaydı.
“Neler çalıyorsunuz?” diye sorduğumda bana birkaç şarkı adı söyledi. Bunların içinde bildiklerim de vardı. Dayanamadım ”Take Five’ı çalabiliyor musunuz?” diye sordum. Yanıt çok çarpıcıydı: “Ne demek çalabiliyor musunuz, o çantada keklik!”
Bu yanıt karşısında rahmetli dedem aklıma geldi. Onunla yaptığımız söyleşiler kulaklarımda çınladı. Take Five’ı neden çalmadığını sorduğumda “saygıdan yavrum” demişti ya, o saygının ne menem bir şey olduğunu biliyordum artık. Take Five caz dünyasının hit melodisiydi. Erdem Büri, Paul Desmond’a 5/4 lük Türk ritmini anlatmış o da bu aksak ritimden Take Five’ı bestelemişti. İşte bu aksak ritmi dünyada hatta Türkiye’de çalabilen çok iyi müzisyenler vardı.
İşte “saygıdan yavrum” sözcüğü bunu ifade ediyordu.
Onlar varken, ben neden Take Five ile ortaya çıkayım diyordu.
Şimdi diyebilirsiniz ki, bu kendini aşağılamak değil midir?
Bence değil ,bu yerini, nerede olduğunu ve haddini bilmektir.
Genç müzisyenlerimiz Take Five’ için cepte keklik der ama çalarkende dünya kadar hata yapar.
Sonra ilerleyen yıllarda rahmetli dedem bir gün bana şöyle bir nasihatte bulunmuştu: “Sakın sazını geçimine kurban etme!”
Bu da çok önemli bir sözdü. Bunun da ne menem bir şey olduğunu anlayabilmem için hayatı yaşamam gerekilyordu.
Yaşadım ve öğrendim sanırım.
Müzik aletinin ne kadar kutsal olduğunu vurgulayan bir sözdü. Geçim işin içine girdi mi hayatın mücadelesi, entrikaları işin içine giriyordu. Kutsal saydığımız şeylerin bu entrikanın içine sokulması hoş değildi. Onu söylemek istiyordu sanırım.
Şimdi çevremize dönüp baktığımızda sazlarını geçimine kurban edenlerin hangi atraksiyonun içinde nasıl sanat terennüm ettiklerini görüyoruz.
Terennüm ettikleri sanatın onlara insan olabilme yolunda neler kazandırıp kazandırmadığını da görüyoruz.
Sonuç olarak müzik kutsaldır.
O hiçbir şeye meze yapılamaz.
Onun için bir toplumu tanımak isterseniz müziğine bakın sözü boşuna söylenmemiştir.
Çünkü gerekli donanımı ve terbiyeyi almış müzisyenlerin yapacağı müzik yüksek bir ahlakın ürünüdür. Dolaysıyla topluma yansıması da bu yüksek ahlak çerçevesinde olur.
Bu nedenle bir müzisylen için en kötü şey yemek müziği çalmaktır.
Şimdi kimi okurlar "yahu editör amma da naftalinli bir yazı yazmışsın" diyebilirler.
Ben bundan hiç alınmam. Ya da alınganlık göstermem.
Çünkü ben olması gerekeni dedemin üzerinden anlatmaya çalıştım.
Bütün mesele bu!
Cuma günü görüşene değin esen kalın
Müfit Semih Baylan
Editör
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
