Yazılar

---

Devletin SanatçısıSayı: - 13.03.2006

---

Cumartesi günü Habertürk televizyonunda izlediğim bir hafta sonu programının konuğu Anavatan Partisi Genel Başkanı Erkan mumcu idi. Söyleşiye başlarken programını sunucusu gazeteci Murat Çelik, Fazıl Say ile neden mahkemelik olduklarını sordu Erkan Mumcu’ya…

Sayın Erkan Mumcu’da kısa anlattı neden mahkemelik olduklarını.

Dahi çocuğumuz, dünyaca ünlü genç sanatçımız Fazıl Say, Sivas’ta 1993 yılında Madımak Oteli yangınında ölen Metin Altıok için yazdığı oratoryoyu Kültür Bakanlığı sanatçılarının desteği ile gerçekleştirilecek bir konser programında, bu oratoryonun formatına uygun olarak hazırlanmış olan projeksiyon görüntülerinin önünde Kültür Bakanlığı devlet sanatçılarının görünmek istemedikleri, yani olayın Sayın Erkan Mumcu’nun bakanlığı döneminde tamamen kendi inisiyatifinin dışında geliştiği ancak Fazıl Say tarafından bu konserin zamanın Kültür Bakanı Erkan mumcu tarafından engellediği düşünülerek Sayın Mumcu hakkında sarf ettiği sözler nedeniyle bir dava açıldığını anlattı.

Tabii bunlar Sayın Erkan Mumcu’nun ifadeleri. Bu konuda bir yorum getirmek bana düşmez. Benim burada sorgulamak istediğim konu şu:

Bir ülkenin sanatçılarını düşünün ki, bir ülkenin bütünlüğüne karşı başlatılmış bir eylem sonucunda şairinden müzisyenine, halk ozanından yazarına, ressamından folklor sanatçısına kadar bu toplumun elit diyebileceğimiz 36 insanının otel odalarında diri, diri yakılmasının ardından, bu olaya karşı duyarlılık taşıyan dünya çapında bir sanatçının oratoryosunda format gereği gösterilecek olan projeksiyonun önünde durmak istemiyorlar.

Ben bunu sadece özlük haklarının zarar görme ya da görebilme korkusuna bağlıyorum.

İşte burada devletin sanatçısı olmalı mı ya da olmamalı mı tartışması başlıyor.

Devletin sanatçısı olur. Evet, hem de bal gibi olur.

Ancak demokrasiyi sonuna kadar içine sindirebilmiş milletvekillerinin, bakanların ve başbakanların elleri ile yönetilen bir devlet yönetiminde olur ancak devletin sanatçısı.

Devletin ceza yönetmelikleri sanatçının tepesinden aşağıya demoklesin kılıcı gibi sallandığı sürece devletin sanatçısı olamaz.

Çünkü kaygıları vardır sanatçının…

Oraya buraya sürülmeden tutunda işten çıkarmaya kadar varabilecek bir dizi cezalar silsilesinin kaygıları ve korkuları.

İşte burada özgür, özgün ve özerk sanattan söz edemeyiz.

İsterseniz bir düşünün!

Neden?


Müfit Semih Baylan
Editör

---

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

---

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.