ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Kalp atışlarını duydunuz mu? Sayı: 817 - 01.07.2009
(Tanrım, bu hastalıklı ortamda insan rahat rahat bir konser bile dinleyemez oluyor!)
Tokmaklar usul usul davula dokunuyordu. Bir soluk alıp, bir soluk verir gibi. Ben de ellerimi uzatıp hapiste boş yere yatanlara, neden yargılandıklarını bilmeyenlere dokunuyordum… Okşamaya çalışır gibi.
Açık Hava sahnesindeki davullar dev boyutluydu. Tokmakları ellerinde tutanlar ise minicik … Ama tokmakları sallayıp vurmaya başladılar mı, onlar da büyüdüler, büyüdüler, büyüdüler.
Her boydan davullar arasına bir de flüt katarak, insan sesi katarak yakaladıkları ritimden müzik yarattılar, şiir yarattılar. Ama çalarken en çok bedenlerini kattılar. Giyinik ya da çıplak bedenlerini… Bedenin terini . terin tuzunu, ruhlarını…
Ah az mı duyduk bu ülkede “davul bizim sırtımızda tokmak onların elinde” lafını! Bu kez farklı. Davul, tokmak, beden, ruh hepsi bir bütündü. Adı Japoncada hem “kalp atışı” hem de “davulun çocukları” anlamına gelen KODO Topluluğu’nun nefes kesici konser ve gösterisinden söz ediyorum.
Onları 1998’de İstanbul’da dinlemiştim. Bu kez gösteri dozunu arttırmışlar, müziğe enstrümantal, vokal öğeler, dans katmışlar, koreografi çeşitlenmiş. Ancak öz değişmemiş.
Bir kez daha gelenekselin, çağdaşa uzanmasında, yaratıcılık, disiplinli çalışmayla buluştuğunda nasıl etkileyici olduğunu gösterdiler.. KODO, kalp atışlarını dünyanın dört bir yanına taşımayı bence daha yüzyıllarca sürdürecek.
Suna Kan Gücü
Suna Kan’la iki karşılaşmam oldu son günlerde. İlkinde o sahnede, keman çalıyordu. İkincisinde Nadir Nadi’nin kemanı, Berin Nadi’nin vasiyeti üzerine Cumhuriyet Vakfı’nda ona emanet ediliyordu.
Aya İrini’deki, yılların ustası Alexander Rudin (viyolonsel) , genç kuşağın yükselen değeri Nikolai Lugansky (piyano) ve Suna Kan’ı buluşturan konser beni hiç terk etmeyecek . Bu buluşmayı kim akıl ettiyse teşekkürler!. Grieg’in keman ve piyano sonatını; Scubert’in üçlüsünü dinlerken…
Onu bin yıldır tanıyordum, sahnede bin kez dinlemiştim….Hep o vakur, düşünceyi öne çıkaran uslup ve tavır. Her seferinde çaldığı esere farklı bir tat katıyordu, beni alıp müziğin daha derinlerine, daha daha derinlerine çekiyordu. Her konseri bana, onu daha çok dinleme isteği veriyordu.
Vakıf binasındaki keman emanet etme töreninde de aynı duyguya kapıldım. Ne çok özlemiştim. Sohbetine doyamıyordum.
Sahnedeki tavrıyla, salondaki tavrı bir bütündü. Sıradan bir insan olmanın alçakgönüllülüğüyle, usta bir sanatçı, virtüöz olmayı benliğinde bunca bütünleyen az sanatçı var bildiğim. Bu özelliği ve hep daha iyiye, daha derine ulaşma çabası Suna Kan’ı müthiş güçlü kılıyor bence.
Sol Gabetta coşkusu
Konserler dolu dizgin. Teşekkürler İKSV. Teşekkürler Borusan.
Konser eleştirilerini, Evin İlyonoğlu’na bırakıp söylemeden edemeyeceğim bir izlenim daha: Yine Aya İrini’deki “Barok Ziyafeti”nde İtalyan Topluluk “Sonatori de la Gioiosa Marca “ ile birlikte dinlediğimiz yarı Rus yarı Fransız Sol Gabetta, bir ateş parçasıydı.
Geleneksel çalgılarla 17. yüzyıl eserlerini (Purcell, Corelli) eserlerini topluluk efendi efendi en ciddi biçimde ustalıkla yorumlarken … Vivaldi’yle solist olarak konsere katılan Sol Gabetta (28) sahneye neredeyse bir Rock konseri havası katıverdi! (Birazcık abartıyorum! ) Viyonselini kavrayan bacakları tempo tutmaktan öte dans ediyordu. Tüm bedeni, kolları, başı, “atkuyruğu” sarı saçlarıyla, bacaklarıyla çalıyordu hem coşuyor hem de coşturuyordu.
Bir an için sahnede Fazıl Say, Patricia Kopatchinskaya ve Sol Gabetta’yı, bu üçlüyü birlikte izlemek acaba nasıl olur diye aklımdan geçirmedim değil! Sonra öğrendim ki dünya festivallerinde Sol ve Patricia birlikte çalacaklarmış!
Hayırlısı!
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
