ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Devekuşu Kabare (Devekuşu Türkiye)Sayı: 840 - 07.09.2009
Türk tiyatrosunda bir “Devekuşu Kabare” vardı. Zeki Alasya, Metin Akpınar, Ali Yalaz, Demet Akbağ, Selim Naşit, Sema Yunak ve diğerleri.
Reklamlar, Yasaklar, Deliler vesaire…
Haldun Taner’in öncülüğünde Türkiye gerçeklerini trajikomik hicivlerle sahneye taşıyan dev bir kadro.
Şimdi arşivlerden inceliyorum da o günlerden bu günlere neler değişti ülkede?
Otuz yıl geçti ama hala sosyal demokratlar birleşemedi.
Taksim meydanına cami tartışmaları hala sürüyor.
Ülke dün Araplara satılıyordu, bugün ise talipleri daha çok.
Çocuklarımız okullarda her geçen gün daha bağnaz bir eğitime kurban oluyor. Atatürk’ün adını anmak bile günah.
Ermeni sorunu, Kıbrıs sorunu tam gaz devam.
Yakında Ermenileri biz kestik, Kıbrıs’ı işgal ettik, İzmir Yunanlıların malı diyeceğiz.
TV’de Brezilya dizileri hala bitmedi.
Çağ atladık, popstar yarışmaları izliyoruz artık.
Hacivat ile Karagöz’ü Yunanlılar kaptı.
Ortaoyunu, tiyatro üvey evlat. Pazar konserleri ise Hikmet Şimşek ile beraber rahmetli oldu.
Peki, acaba iğneyi biraz da kendimize batırmak gerekmiyor mu?
Tepkisiz ve unutkan bir milletiz. Araştırıp sorgulama huyumuz hiç yok. Laf üretmeyi iş üretmeye tercih ediyoruz. Doğru bir iş yapanı, üreteni kötülemekte üstümüze yok.
Bakınız, Türkiye’de senfoni ve opera kurumları yani çoksesli müzik yıllardır salt elit tabakaya hitap etmektedir. Daha doğrusu göstermelik hareketlerle onların malıymış gibi oldu. Halk bu konuda bilinçlendirilmedi, içi boş projelerle gözleri boyandı.
Nedeni çok basit.
Çoksesli müzik farklı enstrümanların, farklı kişi ve kişiliklerin bir araya gelmesi ile oluşturulur. Halk müziği ve Türk sanat müziğine bunun uygulanması Allah muhafaza halkın bilinçlenmesi, birlik olması ve hakkını araması, üretmesi ve kalkınması anlamına gelir. Onlar rakı mezesi olsun, türkü kafelerde çalınsın yeter.
Ülkede sanat eğitimi yıllardır angarya iş olarak görülüyor.
Bırakın senfoni ve operaların yozlaşmasını belediye bandolarını bile iki marş çalıp ay başında maaşı alan, ilkokul mezunu şeflerin yönettiği sürüler haline getirdik. Bakkal, kasap, sütçü ,manav bandoları.
Konservatuvarlarda yıllarca profesyonel eğitim alan gençler bile onların eline su dökemiyor.
Ama durun canım yapılan şeyleri de görmezlikten gelmemeli.
Şehrin adını taşıyıp halkın haberinin bile olmadığı, uçuk bilet fiyatlarıyla kimsenin gelemediği sözde festivaller. Elaleme bol bol para yedirdiğimiz, onların zevkleri için antik değerlerimizi bile yok saydığımız konserler. Zerre kadar eğitimi olmayıp salt magazinle prim yapan sanatçılar. Sözde büyük ama özde çürük, kof organizasyonlar. Son model arabalı, papyonlu, güzel giyimli ama ekmeğin fiyatını bile bilmeyen sahte insanlar.
Biz en iyisi kafamızı kuma sokmaya devam edelim bence.
Yaşasın Devekuşu Türkiye!
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
