Yazılar

Mevzubahis Madonna olunca...Sayı: 859 - 06.10.2009

Çoğunlukla nimetlerinden faydalananlar pop kültürünü sahiplenip yüceltirken, kavramın kitleleri uyuşturduğunu ve tek tipleştirdiğini düşünenler bu gayya kuyusuna lanetli taşlar fırlatıyor. Bırakalım dağınık kalsın da uzmanları tartışsın, biz 11 pop kültürün sultanı Madonna’nın yeni albümü ‘Celebration’a ismine yaraşır kutlamalar yapalım. Ne de olsa Celebration sultanın yarım asrı devirdikten sonraki ilk, Warner’dan yayınladığı son albümü. Türkiye temsilcisi EMI da yeni olmaktan çok ‘best of’ olmanın tadını çıkaran ‘Celebration’ı dünyayla eş zamanlı olarak 29 Eylül’de müzik marketlere çıkardı ve böylece ‘dünyayı değiştiren 34 şarkı’ eski, yeni tüm dinleyicilere bir kez daha sunuldu.

Mevzubahis Madonna olunca yenilik bir teferruat olduğu için, 20 küsur yıl öncesinin parçalarını remastering fırınında ısıtıp önümüze sundu diye ‘Celebration’ı çıkaran yaratıcı hayal gücüne söylenecek değiliz. Ne de olsa Madonna ve rahmetli Michael Jackson zamanımızın biricik pop idolleri olduğu ve idole yapılmış yamuk kitleye yapılmış yamuk anlamına geldiği için. Çünkü gösteri dünyası ve medya 80’lerden başlayarak bu iki tipin pozisyonları üstüne sürekli yatırımlar yaptı. Bu yolla gelen şöhretlerini en kalaylı imajlarla döne dolaşa güncelledi. Ve bu konumlarına karşın siyasetin, dinin ve cinselliğin resmi ideolojilerine çoğu kez kendi doğrularıyla direnmiş olmalarına her seferinde çanak tuttu. Madonna ve Jacko işte bu sayede diğerleri arasından sıyrılarak kitlenin ta kendisi olmayı başardı. Yani başa dönersek bu saatten sonra tek yeni parça yapmasa bile Madonna’nın idollüğünden yine sual olunmaz. O ve markasını yönetenler de bunun farkında olduğu için olsa gerek ki iki CD halinde hazırlanan ‘Celebration, The Ultimate Greatest Hits Collection: 34 Songs That Changed the World’ sadece ikisi yeni 36 parçadan oluşuyor. 

Madonna bundan önce ‘Immaculate Collection’ (1990) ve ‘GHV2’ (2001) derlemeleriyle ‘en iyiler’ alanlarına giriş yapmıştı. Ancak ‘Celebration’ın çok daha kapsamlı olmasının yanındaki su götürmez cazibesi, dünyayı değiştirdiği iddia edilen 34 hit’in dinleyici oylarıyla belirlenmiş olmasından geliyor. Böyle olunca da ‘Hung Up’, ‘Like A Virgin’, ‘Like A Prayer’, ‘La Isla Bonita’, ‘Papa Dont’t Preach’, ‘Who’s That Girl’ inci gibi diziliyor.

İhtişamını sürdürüyor

Albümün nazar boncukları misali iki yeni dans parçası ise Madonna’nın retroluluğun zirvesine çıktığı zamanlarına ultra modern bakışlı gözler kırpıyor. Bunlardan ilki Madonna’nın ünlü DJ Paul Oakenfol d’la kotardığı ‘Celebration’; diğeri ise hip-hop’un başarılı ismi Lil Wayne’le tamamladığı ‘Revolver’. Bu arada Madonna’nın Sticky and Sweet 2009 turnesi süresince Holiday parçası üzerinden ipuçlarını verdiği ‘Celebration’ın Benny Benassi imzalı remiks versiyonunun klibinde Madonna’ya karbon kopyaladığı kızı Lourdes danslarıyla eşlik ediyor. Bunların yanında, albümdeki diğer hitlerden ‘Everybody’, ‘Express Yourself’, ‘Vogue’ ve Justin Timberlake-Timbaland işbirlikli ‘4 Minutes’ yeniden master edildikten sonraki halleriyle Madonna’nın ‘Confessions On A Dance Floor’ zamanlarındaki ihtişamını 2009’da hâlâ sürdürmesini sağlıyor.
Müziğe 1979’da erkek aradaşıyla kurduğu Breakfast Club grubunda şarkıcılıkla yapmakla beraber gitar ve davul çalarak başlayan Madonna, 1980’de kendi ismiyle yayınlanan ilk single’ındaki Everybody ile ismini duyurdu. Patlamasını ise 1984’te yayınlanan ikinci stüdyo albümü ‘Like A Virgin’ ile yaparken bir yıl sonra Beastie Boys ile ilk dünya turnesi olan The Virgin Tour’a çıktı. Güzel insan Sean Penn’le yaptığı evliliğin yanı sıra en tuhafı Vanilla Ice’la olmak üzere diğer çeşitli erkekleri ve ‘Sex’ isimli kitabıyla da kendi bedeni üstüne her türlü imgelemi ortak kullanıma açan Madonna’nın belden aşağısıyla ilgili asıl merakımız pek tabii ki sansasyonel klibi sayesinde şekillendi.  1989 tarihli ‘Like a Prayer’ albümüne adını veren ve ‘dua gibi’ anlamına gelen parçanın videosunda beyaz tecavüzcülerin elinden kendisini kurtaran siyah İsa’sıyla dıgıdıgı yapan arkadaşımız, bu performansı nedeniyle doğal olarak Vatikan’ın gazabına uğradı ve aforoz edildi. Buna rağmen kültürel, siyasi ve cinsel hegamonilere kafa tutmaktan katiyen yılmadı ve 90’larda yaygınlaşan yeraltı kültüründe özellikle eşcinsellik gerçeğinin üzerine giderek, müziğinin ritmiyle birlikte cinsellik atfedilmiş keskin köşelerini de iyiden iyiye bileyden geçirdi. Bu dönemin tematik hasadı olarak AIDS ve eşcinsellikle ilgili mesajlar verdiği Erotica albümünü çıkaran Madonna, pek çok disiplin gibi toplumsal cinsiyet çalışmalarının da rağbet gören konu başlıklarından birine dönüştü.

Tanrı kadar ünlü!

40’lara karıştığı 2000’leri ise berbat filmlerin berbat oyuncusu ünvanının yanı sıra yoğun etkisine girdiği Kabala inancı, bu inançtan benimsedikleriyle yazdığı çocuk kitapları; Björk, Frida Kahlo ve Mevlana sevgisi, uyuşturucu karşıtı söylemi, çevre sorunları ve açlığa gösterdiği somut duyarlılık ve nihayet 2008 turnesinin Bükreş ayağında Çingeneler’e yapılan haksızlığı yerden yere vurduğu açıkyürekli tavrı ile damgaladı. Bu sürecini müzik adına taçlandıran ise 2005 tarihli ‘Confessions On A Dance Floor’ albümün lokomotifi ‘Hung Up’ın yaklaşık 50 ülkenin listesinde tepeye yerleşerek Guinnes’e girmesi oldu.

Aynı zamanda bir moda ikonu olarak bedenine iliştirdiği her malzemeye simge değeri katan Madonna, değişen durumlara göre yeni kişiliklerini elbise, yeni elbiselerini kişilik gibi yıllardır giyip çıkarırken söylenen odur ya; geçmiş günün birinde ‘Tanrı kadar ünlü olmadıkça mutlu olmayacağını’ belirtmiş.

İşte tam zamanıdır. Eğer Madonna’nın mutluluk için tek ölçütü buysa, ‘Celebration’ın çıktığı bu günlerde yeterince mutlu olduğuna eminim. Kutlu olsun!

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.