ISSN: 1301 - 3971
Yıl: 18      Sayı: 1959
Şu an 43 müzisyen gazete okuyor
Müzik ON OFF

Günün Mesajları


♪ Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024


♪ Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023


♪ Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023


♪ GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023


♪ 30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023


♪ Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023


♪ 18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022


♪ Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022


♪ sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022


♪ Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022


Tüm Mesajlar

Anket


DOB, DT ve GSGM'de 4B kadrosunda çalışanların 4A kadrosuna alınmaları için;

Sonuçları Gör

Geçmişteki Anketler

Tavsiye Et




Tavsiye etmek için sisteme girmeniz gerekmektedir.

Destekleyenlerimiz






 

Yazılar


Ayazağa Kültür Merkezi, yeniden... Sayı: 907 - 18.12.2009


Haberini bu sayfalarda daha önce okudunuz. Ayazağa Kültür Merkezi en sonunda, kaybolan yıllar, kaybolan emekler, kaybolan değerler sonrasında nihayet yeniden ele alınıyor. Kültür Bakanı Ertuğrul Günay, bu inşaatın yeniden ele alındığını ve bir yıl içinde bitirileceğini müjdeliyordu.

DÜNDEN BUGÜNE

Başka hiçbir şey söylemeden önce, kendi kişisel tarihimle de örtüşen, yılan hikâyesine dönüşen bu öykünün dününü özetlemeliyim.

İstanbul Kültür Sanat Vakfı, doludizgin İstanbul festivallerini başlattığında 70’li yıllardı. Nejat Eczacıbaşı ve Aydın Gün’den öyle çok duydum ki bize büyük salonlar gerek sözünü!

80’li yıllarda içinde 3 tarihi eserin bulunduğu Ayazağa’daki askeri alan İKSV’ye devredildi. 19. yüzyıldan kalma bu üç yapı, Suvari Köşkü, Çinili Köşk ve Ayazağa Kasrı’ydı.

90’lı yıllarda Kültür Bakanlığı ile İKSV arasında bir anlaşma imzalandı. Önce tarihi yapılar restore edildi, derken inşaat ilerledi. Şakir Eczacıbaşı ve birbirini izleyen tüm kültür bakanlarıyla burayı ha bire ziyaret ettiğimi çok iyi anımsıyorum. Bakanlıkla İKSV arasında kâh balayı, kâh kavga yaşanıyordu.

2000 yılında merkezin açılışı planlandı. Daha önümüzde iki yıl vardı: Öyle ya yeni bir çağa yeni bir kültür merkezi. Açılış dünya çapındaki tiyatro/opera/performans dehası Robert Wilson’dan istendi. Konu, Anadolu uygarlıkları olacaktı. Eserin müziği Kudsi Ergüner’den, metnin yazımı da bendenizden istendi… 6 aylık ön hazırlıktan sonra, Kudsi de, ben de New York’a Robert Wilson’un sanat merkezinde cennetle cehennem arasında gide gele bu müthiş sanatçıyla çalıştık!

Sonra... Sonra... Sürpriz! İnşaat mühürlendi! Koruma kurulları yapıyı sakıncalı buldu.

2006’da Ayazağa, İKSV’den Kültür Bakanlığı’na devredildi. Bakanlık görüşme ve ihaleden sonra 2008’de MultiTurk Mall ile anlaştı.

YENİ PROJENİN ÖZELLİKLERİ

Ayazağa Kültür Merkezi’nin mimarı Ertun Hızıroğlu’ndan yeni projelerin ayrıntılarını dinliyorum...

Açıklamalarında ilk dikkatimi çeken kendinden önce buraya emek vermiş mimarlara saygısı… İKSV’nin danışmanı Doğan Tekeli’nin, ilk projeye imza atan Turgut Alton’u kendi projesini tanıtırken bile yüceltmesi...

Yeni proje, hem tarihi dokuyu hem de çevreyi koruyor.

Nasıl mı? Eski tasarımdaki konser salonu yıkılmış, yerin altına alınmış. Yeni projede 35 bin metrekare yeraltına gömülmüş… 14 metre toprak altına…

Bunu duyduğumuz anda, herkes birbirine bakıyor. İlk akla gelen, malum deprem, fay hatları! Çok bilenler hemen açıklıyor: Yerin üstü, altından daha riskli… Peki akustik? Mükemmel olacakmış. Müzik eleştirmenleri, akustiği yapacak “ARUP’u” duyunca hemen “şapka” çıkardılar.

İçimden, dünya âlem kültür merkezlerini, en şaşaalı yapılar olarak zirveye çıkarır, bize ise onları gömmek, örtmek, gözden ırak tutmak düşüyor diye geçirmedim değil doğrusu! (Kopenhag’da son üç yıl içinde yapılan ve suyun üzerinde yükselen Yeni Opera binası, Yeni Ulusal Tiyatro binasını görmekten yeni döndüm ya, kıskançlıktan ölüyorum!)

Ertun Hızıroğlu, bu yeni merkezi, “çok yalın, süsü püsü olmayan” bir yapı olarak tanımlıyor.

ÇOK AMAÇLILIK VE ENDİŞELERİM

Bu merkez, hayır alışveriş merkezi olmayacak diye ısrarla vurgulanıyor. Doğrusu herkesin böyle bir endişesi olduğu için bunca vurgulanıyor. Ancak “çok amaçlı” olacak.

Önce içinde neler var, ona bakalım: 3 bin kişinin oturarak, 6 bin kişinin ayakta sığabileceği büyük salon.

1200 kişilik klasik konser salonu. Oda konserleri, konferanslar için 500 kişilik oditoryum. Sinemalar. Galeriler. Kitapçılar. Dükkânlar. Ama sanata, kültüre ilişkin dükkânlar… Örneğin, müzik aletleri satan dükkânlar...

65 bin metrekarelik bu kapalı alanların, salt temsilden temsile kullanılması değil, günün her saati kullanılması amaçlanıyor.

İlk projeden bu yana neredeyse 20 yıl geçmiş, gereksinimler değişmiş, işletmecilik yöntemleri değişmişti. Evet, bunu çok iyi anlıyordum. Ancak yine de bir endişem vardı. Yoo kesinlikle yeraltında salon, deprem falan endişesi değil!

Doğrusu bu “çok amaçlı” sözü beni tedirgin ediyor. Çok amaçlı şeylerin amacından tümüyle saptığını öyle çok gördüm ki!

O büyük salonu ele alalım… Orada pop konseri de dinlenecek, otomobil ya da çamaşır makinesi sunumu da yapılabilecek. Belki de bayi toplantıları... Ticari ilişkilerin, sanat ve kültürü geri plana atacağı ya da sanatsal olaylara asla yer ve sıra kalmayacağı endişem, umarım haksız ya da gereksiz çıkar!

Kaybolan yıllar, kaybolan emekler, kaybolan değerler sonrasında nihayet yaşama katılacağı için ben yine de umudumu diri tutuyorum!

Yazıyı Tavsiye Et

Yorumlar


Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.