Yazılar

---

Yazı yazmanın hiç bu kadar zor ve ağır olduğunu hiç bilmezdim!Sayı: - 07.04.2006

---

Bu yazıyı yazdığım gecenin şu saatinde, takvimlerin altı nisan iki bin altı perşembe günün bitirip, yedi nisan iki bin altı cuma gününe başlamasına şunun şurasında birkaç dakika kaldı. Evet, değerli dostlar yazıyı yazdığım şu sıralarda yaşlı dünyamızın yörüngesindeki takvim bunu gösteriyordu. Fonda ise Smokie çalıyor. 1970’lerin, hani bizim gençliğimizi yaşadığımız, hepimizin hayata, ülkenin geleceğine daha bir umutla baktığımız yılların türkülerini çığırıyor Smokie.

Benim Londra’da Chelsea’deki sokağımın güzel kızlarının ve benim onların Smokie’nin şarkılarına falan ilham verdiğini çok yıllar sonra öğreneceğim Alice ve Carol’ın şarkılarını çığırıyor. Başım biraz ağarıyor ama dinlediğim şarkılarla baş ağrısını biraz hafifletmeye çalışıyorum. Çünkü yazımı yazmak zorundayım. Bu hafta, bilgisayarımın bozulması ile biraz sıkıntılı geçti zaten. Artık bilgisayarıma kavuştum. Rahat, rahat yazabilirim diye düşünürken, bu kez baş ağrısı…

Yazı yazabilmenin hiç bu kadar zor ve ağır olduğunu bilmezdim derken aslında şu süreçte yaşadığım ve aşmaya çalıştığım türlü sıkıntıları kastettim. Evet, yazdığınız yazıları size silah mermisi olarak kullanan bazıları bu tavırlarından vazgeçmediği sürece yazmak daha da zor olacak değerli okurlar.

Aslında size çok şey yazmak isterdim. Ama geçirdiğim süreç öyle direncimi kırdı ki inanın suya sabuna dokunur türden hiçbir şey yazmak istemiyorum artık. Çünkü değişen ya da değiştirebildiğimiz hiçbir şey yok koca hayatımızda. Tuhaf bir toplum olma yolunda epey başarı gösterdik. Yasaların boşluğunu kullanma ve işimize gelmeyen karşımızdaki kişilere karşı bu boşlukları özellikle silah olarak kullanma konusunda da epeyce ilerleme sağladık yine toplum olarak.

Yani hiçbir yerde benzeri olmayan tuhaf bir kültür yarattık!

O zaman daha ne değeri kalıyor bakış açımızın ve bu bakış açımızın bize  kazandırdıkları. Kişiyi birey yapan deneyimleri ve birikimleri  söylemenin, paylaşmanın veya bunları yazmanın.

Çünkü gece rüya gören birisi yazdıklarınızı size karşı pek âlâ silah olarak kullanabiliyor. Olmadık şeylerle suçlayabiliyor. Yargı süreci ise malum, en küçük bir davanın süresi bir yıldan aşağı değil.

O zaman ne gerek var yazıp çizmeye?

En iyisi ben bundan sonra size suya sabuna dokunmayan yazılar yazayım gecenin bu geç saatinde. 1970’lerden kalma, bizi hep mutlu eden şarkıları dinleyerek…

İyi hafta sonları…





Müfit Semih Baylan
Editör

---

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

---

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.