Yazılar

Çakma kültür… Sayı: 967 - 15.03.2010

Türkiye Cumhuriyeti’nin Temeli Kültürdür.

Böyle demiş ulu önder Mustafa Kemal Atatürk.

Modern bir devlet kurduğunu bilerek ve kurduğu bu modern devletin modern nesillerin elinde yükseleceğini düşünerek.

Ama ne yazık ki öyle olmadı.

Ulu öndere bu yolda söz veren nesiller bu sözlerinde durmadılar ya da duramadılar.

Çünkü bu nesillerin modernliği çakmaydı.

Geçenlerde, Kültür Bakanının “bu toprakların çocuklarıyla bu toprakların şarkısını söyleyelim” falan diyerek sahneye davet ettiği Şivan Perver ile birlikte koro halinde söylediği, Ayten Alpman’ın meşhur ettiği “Bir başkadır benim memleketim” şarkısının çakma olduğu gibi…

Çünkü o şarkı bu toprakların şarkısı değildir.

Rabi Elmelek adında, 13. yy.da bestelenmiş bir İbrani ezgisidir.

Yani bir İsrail ilahisi.

Biliyorum herkesin fazlasıyla kullandığı ve bu nedenle artık gına getiren, duyulduğunda insanda hızar kullanma isteği uyandıran moda olmuş bu antipatik sözcüğü kullanmam rahatsız etti sizi.

Ama ne yapayım.

İçimdeki duyguyu en iyi bu sözcük anlatıyor.

Bu İsrail ilahisini, yıllardır ve yıllardır memleketimize yakılmış bir türkü belleyerek şovence söyledik.

Aslına bakarsanız ülkemizin Kültür Bakanları da genelde çakmadır.

İktidar partisine dışardan transfer edilmiş, bu nedenle kendisiyle yapılan pazarlıklar doğrultusunda “gel bari seni Kültür Bakanı yapalım da sus” diyerek bakan yapılmış kişilerdir.

Aynen şimdi ki Kültür Bakanı’nda olduğu gibi.

Çünkü o da çakma AKP’lidir.

Sabık Sosyal Demokrattır. Orijinal değildir.

Kültürle falan da çok alakası yoktur.

Çakma olduğu için bu ülkenin gözbebeği sanatçıları ile örneğin Fazıl Say ile resmen bir kan davası gütmüş ve bu dünya çapındaki güzide sanatçımızı bakanlığa karşı küstürmeyi başarmıştır.

İşte bu çakma kültür bakanları, Berlin Konservatuarındaki ihtişamlı orgu, kalorifer kazanı zanneder ve müsteşarına talimat verir: “Bizim bakanlığa da bundan yaptıralım.”

Bir senfonik konser dinlerken, orkestradaki sanatçıları işaret ederek, yanındaki müsteşarına konser sırasında sorar: “Şimdi keman çalanlarla, şurada zil çalan aynı maaşı mı alıyor?”

Çakmadır dedik ya…

Ülkemin çakma Kültür Bakanları kültür adına huşu içinde çakma işler yaparlarken, Devlet Resim ve Heykel Müzesi’nde bir rivayete göre 100, bir rivayete göre 500 tablonun yerinde olmadığı anlaşılır.

Yerine çakma tablolar konulmuştur.

Böylelikle tablolar hakkında ahkâm kesen sanat düşkünü avangard arkadaşların çakma tablolara yorum yaptığı ve bu nedenle onların sanat düşkünlüğünün de çakma olduğu ortaya çıktı.

Geçtiğimiz yaz, İstanbul’da Topkapı Sarayı bahçesinde ki İdil Biret konserini, vatan millet Sakarya edebiyatı ile basanların aslında çakma Milliyetçiler olduğunu anlamak için filozof olmaya gerek yoktu.

Ama asıl vahim olanı, konseri dinleyen bir dinleyicinin, “ses problemi vardı, İdil hanım bazı bölümleri çok düşük sesle çaldı galiba” derken pırıltılı gece elbisesinin içinde çakma konser dinleyicisi olduğunu ortaya koyuyordu.

Çünkü İdil Biret’in,  konserde seslendirdiği eserlerden birisi de Beethoven’in Ay Işığı Sonatı idi.

Sonuçta bu yazı böyle sürer gider…

Ve ulu önderin sözleri de yerini bulmaz ve oturmaz bu çakma çerçeve içinde…

Çarşamba günü görüşene değin esen kalın…




Müfit Semih Baylan
Editör   

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya 2 yorum yapılmış.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.