Yazılar

Bu filmi beğendik, size de bir müzik ödülü verelim bari….Sayı: 977 - 29.03.2010

Sinemamızın ödül kazanan filmlerine verilen müzik ödülleri üzerine yazayım derken, Murat Bardakçı benden evvel davrandı ve Habertürk’te konuyu yazdı.

Ha ben niye geç kaldım? Tamamen gazetenin yayın akışı ile ilgili tabii ki. Yoksa geçen hafta yazacaktım bu konuyu.

Hem Murat Bardakçı yazdı diye benim yazmamam olmaz ki. O bir medya gurubunun yazarı, ben ise kendi yağıyla kavrulan bir gazetenin editörüyüm.

Artık o kadar fark olsun aramızda değil mi?

Neyse bu girizgâhtan sonra konuya gireyim izninizle:

Yazarlarımızdan Bahar Çuhadar gazetemizde yazmıştı. Hatırlarsanız müziği olmayan bir filme müzik ödülü verilmişti Şubat 2010 ayı içinde.

Sonra bu abuk durum medyada haber olunca ödülü veren kurum daha doğrusu bakanlık verdiği müzik ödülünü geri çekmek zorunda kalmıştı.

Sanırım dünyada ilk kez böyle bir şey olmuştu.

Müziği olmayan sinema filmine müzik ödülü…

Ancak müziği olan filmlere verilen müzik ödüllerinin de aslında adet yerini bulsun anlamından öteye geçmediğini görüyoruz.

Nasıl mı?

Anlatayım.

Yeşilçam Ödülleri 25 Mart 2010 günü belli oldu ve görkemli bir törenle sahiplerine verildi. Hangi filmden kimler bu ödülleri aldı bunu ayrıntısıyla buraya yazmamam gerek yok. Hem biliyorsunuz hem de gazetemizin konusu değil zaten sinema.

Yeşilçam Ödülleri törenini benim gibi TV’den izledi iseniz ödül töreninde olanlar, daha doğrusu bu senenin müzik ödülünü alan Atilla Özdemiroğlu’nun söyledikleri bilmem dikkatinizi çekti mi?

Müzik ödüllerine bu sene Atilla Özdemiroğlu, Erkan Oğur, Mazlum Çimen, Ender Akay ile Sunay Özgür ikilisi ve Yıldıray Gürgen, Tevfik Akbaşlı ve Mahsun Kırmızıgül üçlüsü aday gösterilmişti. Törende sıra bu daldaki ödüllerin dağıtımına geldi ve ENBE Orkestrası eserlerin bazı bölümlerini seslendirdi. Erkan Oğur’un Mommo-Kızkardeşim filmi için yaptığı müzik başladığı anda, orkestradan 1925’te ölmüş olan Fransız besteci Eric Satie’nin nağmeleri yükseldi. Arabesk kemanlar ve klarnetler, Satie’nin “1 numaralı Gnossienne”ini ağlamakla inlemek arasında bir üslûpta bol iç çekişleri ve hıçkırıklarla dolu halde gûya çaldılar.

Sonra, diğer aday besteler de icra edildi.

Derken, bu seneki müzik ödülünün, Vavien isimli filmdeki bestesi için Atilla Özdemiroğlu’na verildiği açıklandı, Özdemiroğlu sahneye çıktı ve teşekkür konuşmasında organizasyonu yapanların, jürinin ve orkestranın ibretle dinlemesi gereken bir açıklama yaptı: ENBE Orkestrası’nın Erkan Oğur’un müziği yerine Eric Satie’nin bestesini çaldığını, üstelik ödüle aday gösterilen “Yedi Kocalı Hürmüz filminin müziği” diye icra edilen parçanın da kendi eseri olduğunu söyledi ve nihayet, son derece yerinde olarak “Galiba bu ödülü hak ettim” dedi.

Ciddiyete bakın! Yeşilçam adına verilecek ödüller için geniş bir organizasyon yapılıyor, profesyonellerin yeraldığı jürinin yanısıra “geniş katılımlı” dedikleri 2500 kişilik bir de halk jürisi kuruluyor, ödül alacaklar belirleniyor ve törene müzik dalında aday olan eserleri çalması için “orkestra” olduğu söylenen bir topluluk da getiriliyor. Ama bu topluluğa neyi çalacakları sanırım söylenmediği ve grup da zaten Eric Satie gibi son derece meşhur bir besteciden ve bu bestecinin dünya çapında meşhur eserinden çok büyük ihtimalle bîhaber olduğu için sıra Erkan Oğur’un bestesine geldiğinde filmde kullanılan bir başka eseri, Satie’nin Gnossienne’ini arabeske çevirip icra etmeye başlıyorlar. Tuhaflıklar bu kadarla kalmıyor, üstüne üstlük “Yedi Kocalı Hürmüz” filminin müziği diyerek bir başkasına ait eseri çalıyorlar.

İşte, size büyük paralar harcanarak gerçekleştirilen ödül töreninin ciddiyeti!

Sinema Yazarları Derneği’nin bundan üç sene önce verdiği ödüllerde, Dernek, müzik ödülüne “Cenneti Beklerken” filmini lâyık görülmüş ve ödül filmin müziğinin “bestecisi” olarak Rahman Altın’a verilmişti.

Eski bir Ermeni ninnisi olan müzik hakikaten nefisti ama ödülü alan kişiyle hiçbir alâkası yoktu. Uğur Işık’ın “Cello Unveils Anatolian Spirit” isimli viyolonsel albümündeki icrası aynen alınıp filme monte edilmiş, üstelik tam altı değişik yerde kullanılmıştı. Ama Uğur Işık Efendi bir insan olduğu için sustu ve tek söz etmedi.

Bütün bunlar, hem sinemanın her şeyine vâkıf olduğuna inanılan jürinin bu işten ne kadar anladığını göstermesi, hem de “besteci” dedikleri bir zâtın kendisine ait olmayan eserin ödülünü hiç çekinmeden kabul etmesi bakımından bize mahsus saçmalıklardı.

Çarşamba günü görüşene değin esen kalın.



Müfit Semih Baylan
Editör

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.