ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Fazıl Say için ne düşünüyorum?Sayı: 1056 - 17.08.2010
Biz hiçbir zaman sınıf arkadaşı olmadık, hiçbir zaman aynı sıraları paylaşmadık, hiçbir zaman aynı şehirlerde yaşamadık. Ancak müzisyen duygularla birbirimizin ne dediğini anladık. Bazen gözlerle, bazen duygularla, bazen gülüşlerle, bazen ortak hissedilen anlarla…
Toplumun gözündeki Fazıl ile insan Fazıl tamamen ayrıdır. İnsan olarak yaşanılan duygular ve değerler sizi yarattığınız eserler ile bütünleştirir. Bir sanatçıyı tam anlamıyla tamamlamak için onun ürettiği eserleri, verdiği konserleri, yaşadığı hayatı, davranışlarını, sevdiğiniz ya da sevmediğiniz yönlerini birlikte görmek gerekir. Fazıl sanatçıdır. Sanatçı insan yaşayan insandır ve yaşadıklarını üreten insandır.
Bach Chaconne’u ben Fazıl’dan dinleyince daha fazla zevk alıyorum, çünkü o Bach’ı benim kültürümün bir ürünü olarak çalıyor. Yazdığı balladlar hangimizin içinde romantik duyguları kıpırdatmıyor ki? Onunla defalarca konsere çıkış anını yaşadım, konserde hissettiklerimiz, yaşanan hayatın bir parçası, sahnedeki enerji ve atmosferi herhalde bir sanatçı olarak anlatmam imkansız, anlamak da imkansız zaten. Yaşanması gerekir. Yaşayabilmek için dereceye ulaşmak gerekir. Yazımın başında bu yüzden anlatılmaz, yaşanır, dedim.
Fazıl’ın ne derece üstün bir sanatçı olduğunu bir kere daha tekrarlayacak değilim size. Bunu hepiniz biliyorsunuz. Sadece çok şeyler paylaştığım bir dostumun kendini bu derece yalnız hissetmesi beni duygulandırıyor, üzüyor, ağlatıyor. Halbuki sanatçıların temsil gücü vardır. Temsil güçleri ile yaşadıkları toplumun değerlerini temsil ederek herkeste ortak payda yaratırlar. Ortak paydadan herkes nasibini alır. Fazıl bizim ortak kimliklerimizden biridir. Diğer sanatçılarımızda bizim ortak kimliklerimizin bir parçasıdır. Çünkü sanatçılar bizi temsil ederler, sevelim ya da sevmeyelim. Fazıl’ı yalnız bırakabilirsiniz, ama o temsil ettiği değerleri yani bizi asla yalnız bırakmayacaktır, çünkü kendi içinde bizden parçalar taşımaktadır. Sevin ya da sevmeyin, sizi asla bırakmayacaktır.
Ben keman çaldığım zaman ya da Fazıl’ı çaldığım zaman kendimden bir parçayı da çalıyorum. Beethoven çalarken de aynı şeyi hissediyorum. Ama aynı sahneyi paylaştığım bir piyanisti-besteciyi çalmak çok daha içsel bir duygu, işte bunun için anlatamıyorum duygularımı, sadece çalıyorum. Kendi kendimden nasıl uzaklaşabilirim ki?
Fazıl’ın ne büyük bir sanatçı olduğunu ansiklopediler, gazeteler, başka kaynaklar daha iyi anlatacaktır. Bense duygularımı yazıyorum. Ben Fazıl’a bu gözle bakıyorum ve taraflıyım…
Onun dostluğunu, nasıl bir insan olduğunu, özel olarak yaşadıklarımızı, sevinç ve üzüntülerimizi anlatmaya gerek yok, çünkü bu beni ilgilendirir. Taraflı olduğum bir sevdiğim dostum için objektif olamam. Dün onun keman konçertosunu çalışıyordum, bütün teknik pasajları çözmek, müzikal anlatımı yakalamak, notasyonu deşifre etmek çok heyecan verici. Daha bunun gibi içerisinde olduğum pek çok duygu var. Keman sonatında sahnede ‘Odam Kirç Tutmuyor’daki arpejlerini size ilahi bir nefes gibi göndermesi, ya da Horon’daki ritmik enerjiyi kalp atışları olarak içinize nüksettirmesi…
Kemanımı çalarken kendi parmaklarımın altında olan bir sanatçı benim sanatçımdır. Onu benden kimse çalamaz ve alamaz. Ben aynı zamanda sadece kendim için değil ama temsil ettiğim toplum için de konuşuyorum.
Hiçbirimizin söylemediği doğruları Fazıl söylüyor. Hepimiz aynı şeyleri hissetmiyor muyuz? Ama herkesin söyleme şekli değişik. Ben ise az konuşan ama eylem yapmayı seven bir insanım. Fazıl ise hem konuşmayı hem de eylem yapmayı seven bir insan. Herkes ayrı. Kimse birbirine benzemiyor. Bence burada insanlar Fazıl ile uğraşacaklarına kendileri ile uğraşsınlar. Burada Fazıl’a da, kendime de, size de ve herkese bir dileğim şu olacaktır: Birbirimizi bölmeyelim ve ortak prensiplerde buluşalım. Kavga etmeyelim, birbirimizi sevelim, ülkemiz ve sanatımız için üretelim. Ortak kimliğimize saygı gösterelim.
Fazıl yarattığı besteleriyle, yazılarıyla, müziğiyle benim için özel bir dost… Arkadaş… Kardeş… Ve Yoldaş...
Bir elimde kemanım ve diğer elimde kitabım ve terazim ile daima Fazıl’ın, yolda yanında, gerektiği zaman dava da arkasında ve gerektiği zaman koruma dada önündeyim…
Bu tartışmaları kapatarak herkesin barış ve sevgi içinde yaşaması ve üretimini yaparak ilahi güzelliğe açılan bahçeye bir çiçek dikmesi en büyük temennimdir.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
