ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Neden "Leş" diyorlar?Sayı: 1139 - 06.01.2011
1) Rusya'da herhangi bir televizyoncunun ekrana çıkıp Korsakof'a, “leş” gibi garip bir kelime ile hakarette bulunduğunu düşünebiliyor musunuz?2) Örneğin bu meşhur ekibin Finladiya'ya gidip, bir televizyon ya da radyo programında Sibelius hakkında “leş” diyebilme cesaretini gösterbileceğini düşünebiliyor musunuz?
3) Öyleyse neden Erkin, Saygun, Rey, Alnar ve Akses gibi üstelik kendi kendilerini savunma şansı olmayan bestecilerimizle ilgili bu hakaretler rahatlıkla edilebiliyor?
Sorun basit, bu isimler bir devrimi temsil ediyor. Bir değişimi, yeni kültürü ve demokratik ilerlemeyi. Üstelik bu kafalara hedef olmalarının temel bir sebebi var. Sanat, bu devrimin en dış halkası; bir çeşit tamamlayıcısı. Müzik de en soyut sanat olduğuna göre en dıştaki, en kolay hedef. Bir de vefat etmiş bestecileri seçince hamle iyice kolaylaşıyor. Dikkat edin yaşayanları seçmiyorlar. Başka milletlerin aydınlanma süreçlerini örneklemiyorlar.
Patronları en merkeze; neo-liberal hamlelerle, sözde demokrasilerle, ergenekonlarla saldırırken; kendileri bu ülkede yaşayan herhangi birinin gurur duyabileceği her soyut değere, kamera ve mikrofonlarının arkalarına sakladıkları kinle nefretle saldırıyorlar. İşgal altındaki İstanbul'daki Amerikan mandacıları ile aynı kafa; bu milleti koca yeteneksiz bir sürü olarak görme ve gösterme eğilimi.
Tüm bu olanlar Hollywood senaryoları gibi. Önce birkaç ekonomik kriz ile güven ortamı psikolojik olarak yıpratılıyor, arkasından da toplumun farklı katmanları dikkatlice birbirine çarptırılmaya başlanıyor. Medya'nın kullanımı da hayli planlı. Dikkatle takip ederseniz, ekonomik tehdit ya da vaadlerle(örneğin kredi notu iyi ya da kötü) ve terör korkutması ile cumhuriyete ait değerler, bir bir darbe mantığı ile özdeşleştiriliyor. Kavramlar, mantığa aykırı olarak bir arada kullanılıyor ve anlamsızlaştırılıyor en sonunda da çarpıtılmaya açık hale getiriliyor. Doğal olarak kimin neyle ilgili yorum yaptığı önemsizleşiyor.
Tam da her şeyin gerçek anlamından soyutlandığı bu noktada; aile değer yargıları ve mahremiyet kavramı, röntgencilik bazlı programlarla aşındırılıyor. Genç nesillerin yetenekleri pop yıldızlığına, sirk faaliyetlerine ya da dizi oyunculuğuna indirgeniyor. Emek ya da çalışkanlık, Warhol tanımlamalı on beş dakikalık şöhret adına kurban ediliyor. Beraberlik, nefrete dönüştürülüyor. Dayanışma, “laissez-faire” altında çineniyor. Kavramlar en başta toz gibi eriyip gittiğinden, savunma yapabileceğiniz kelime silahınız elinizden alınıyor.
LEŞ DEMEK NE ANLAMA GELİYOR
Şimdi şu soruyu soralım: Türk Beşleri'ne leş demek ne anlama geliyor.
Kanımca şu anlama geliyor: “Bizim görgümüzde konsere, tiyatroya gitmek pek yoktu. Bize bunlar hep üst sınıf işi göründüğünden, hep sanata da gizli bir öfke duyduk ama konuyu da pek araştıramadık. Biraz palazlandığımızda seksenlerin Türkiye'sindeydik ve çağ atlamaya karar verdik. O zamanlar düşünenler çoğunlukla ya susturulmuş ya sürülmüştü, akademiler de kendi içine hapsolmuştu dolayısı ile fikir ortamı arabesk ile dolmuştu( ki arabeski sevmemiz bundandır) serbest piyasa ekonomisi ülkeye yeni girmiş, uyanıklar kol geziyordu. Biz de bu yeni “yuppy” kültürü benimsedik. Emeğin; çaba ve zaman, kültürün de cürret yerine bilgi gerektirdiğini o vakit unuttuk. O yüzden, örneğin müzik ile ilgili yeterli donanımımız olmadığı halde leş gibi bir kavramı müzik teorisine sokmaya karar verdik. Zira diğer kavramlar bize yabancı idi. Armoni, kontrpuan gibi şeylerden anlamaya gerek yok. Zaten hangi televizyon izleyicisi bunu sorgular ki. En nihayetinde otorite biziz. On kişiden fazlası da bize tepki vermeye üşenir. Biz de bu hafta verdiğimiz zararla yetiniriz. Artık devamı diğer haftaya.”
Tabii ki bazı noktalarda yanılıyor da olabilirim. O zaman bu ekipten herhangi birisi müzik bilgisini bizlere biraz göstermek ve bizi de aydınlatmak için hangi Türk Bestecileri'nin, hangi eserlerinin, hangi ölçülerinin “leş” çe bestelendiğini bize göstermelidir.
Bu satırların okuyucularını şu konuda da uyarmak benim için bir borçtur. Bir sanat öğrencisinin eğitimi bildiğiniz herşeyden zordur. Bu insanlar soyut kavramlar ile çocuk yaşlardan itibaren boğuşurlar. Hiç kimsenin bilmediği korkular ve tepkiler ile yüzleşirler. Bu soyut dünyayı, duyguları ile hissetmenin yanısıra, bir de bilimleştirerek kavrarlar(tıpkı matematik gibi). O yüzden zor yetişirler, hatta dörtte üçü bu yolda elenir. Bunca zorluğa rağmen eleştiriye de açıktırlar. Ne var ki nankörlüğe dayanamazlar. Hele yaptıkları işin kolay bir eğlenceymiş gibi anlamsızlaştırılması, kolay yutulacak lokma değildir. Bu ülkenin müziğine yön veren yukarıda adı geçen “leş”ler, bu topraklar bomboşken, Anadolu Halkı dünya gözünde bir hiçken; ülkede sanat adına ne varsa düzene ve disipline sokmuşlar; deyim yerinde ise bu toprakların kendi küllerinden doğmasında, çıkar gözetmeksizin en ön safta savaşmışlardır. Daha nice adı unutulmuş diğer “leş”lerle birlikte. Onları da eğittikleri diğer leşler takip etmiştir. Acaba zaten unutularak yattıkları mezarlarında ne diye bir de rahatsız edilirler bilmem.
*Dr. Fazlı Orhun Orhon, Orkestra Şefi ve Besteci ya da bir başka Türk Leşi
Odatv.com
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
