ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Değerli bir sanatçı, güzel bir insan: Selahattin İçliSayı: 1141 - 10.01.2011
Bazı insanlar vardır yaşamınızdan gelir geçerler; kimileri vardır, yaşamınıza girmenin, kalbinizde geniş bir yer edinmenin de ötesinde, size adeta yeniden bir yaşam verirler…En umutsuz anlarınızda size bir yer(ler)de biri(leri)nin hala devam etmenizden yana olduğunu (bilerek ya da bilmeyerek) anlatmak, hatırlatmak üzere görevlendirilmiş gibidirler… Onlarla tanıştıktan sonra, her geçen gün biraz daha içinizdeki aydınlığa doğru yol alırsınız.
Yaşadığımız boyuta veda etseler de, daima sizinle birliktedirler... En başta yüreğinizde… Yola devam ettiğiniz sürece her olumlu eyleminizde, yaşadığınız ve yaşattığınız her güzellikte onlar da sizinle birlikte yol almaktadırlar.
Çok sevgili ve değerli hocam Selahattin İçli benim için, o çok özel insanlardan biriydi... Ne zaman odasına girsem daima yüzüm gülerek, içim umutla dolu olarak çıktım. Okulda en sevdiğim, saydığım arkadaşlarımla da onun sayesinde tanıştım. Zaten başımda binbir soru(n)un uçuştuğu o en üzgün anlarımda yanına koştuğum ilk insandı.
O, kırılan kanatları, yaralı yürekleri onarmayı, insana yeniden umut ve şevk vermeyi, en acı anlarınıza tat katmayı çok iyi bilirdi. Sıkıntılı anlarımda olduğu kadar mutluluğumda, en güzel haberlerimi de en önce onunla paylaşırdım. Kendisinden sıkıntınızı saklayamayacağınız gibi yanında biraz oturup neşelenmeden de kalkamazdınız.
Kimseyi yargılamaz, herkesi ve herşeyi kendi bütünlüğünde değerlendirir, insan, hayvan ya da bitki farketmez, her canlı ile arasında empati yaratmayı bilirdi. O nedenle de, odasında çok farklı kişilik ve görünümde, birbirinden farklı görüş ve anlayışlara sahip insanları bir arada sohbet ederken bulabilirdiniz. En hırçın ve zor öğrenciler, aykırı ve karşıt fikirli kişiler onun sözünü dinler, ona büyük saygı gösterirlerdi.
Son derece olgun bir kişiliğe sahip olmasına rağmen onu yakından tanıyanlar, yüreğinde sakladığı o şakacı çocuğun muzip yanını, bir şekilde, mutlaka farkederlerdi.
Bir uyarıda bulunması ya da öğüt vermesi gerektiğinde, bunu asla doğrudan yapmaz, söyleyeceklerini hoş bir sohbet sırasında güzel bir öykü, bir fıkra anlatarak bazen de tarihi bir olaydan örneklemeler ya da bir müzikle süsleyerek, karşısındakini incitmeden, rencide etmeden dile getirirdi.
Dersleri, bir ders gibi değil, dostlar arasında hoş bir toplantı, adeta bir sohbet havasında geçer; bir süre sonra siz, farkında bile olmadan aslında ne kadar çok şey öğrendiğinizi anlardınız.
Kendisini tanıdığım 19-20 senelik süre boyunca, hiç sesini yükselttiğine, kötü bir söz söylediğine tanık olmadım. Hiçbir zaman öfkeden ya da üzüntüden kendini kaybettiğini de görmedim. O, hep sakin, anlayışlı, sevecen, olgun, muzip ve son derece kararlı bir insandı.
İnandığı değerlerin arkasında gürültü-patırtı çıkarmadan sessizce ama bir adım dahi geri adım atmadan dururdu. Herkese saygılı ve ölçülü davranır, kalp kırmamaya özen gösterirdi.
Gerçek bir beyefendi olarak, kim olursa olsun aldığı her tebrik için özel olarak arayıp teşekkür eder; her davete olabildiğince karşılık verir, gidemezse mutlaka zarif bir kartla veya telefon ederek mazeretini dile getirirdi.
Yanındaki kişinin duygularını hemen algılayabilen bir duyarlılığa sahipti, bu nedenle ondan üzüntünüzü de sıkıntınızı da saklayamayacağınız gibi onunla biraz sohbet ettikten sonra yanından üzüntünüz ve sıkıntınızdan eser kalmadan ayrılırdınız.
Kişiliği her daim sanatı ile yarışan, tanıdığım nadir insanlardan biriydi.
Her sene Ekim ayının 6’sı, Selahattin Bey’in odası mezun olan olmayan öğrencileri ve dostları ile dolar; hep birlikte doğumgününü kutlardık; zaten herkes ya birbirini önceden tanırdı ya da bu önemli gün vesilesi ile tanışırdı. Sadece 6 Ekim değil, bütün hafta boyunca odası dolar taşardı… Aramızdan yine bir Ekim günü ayrıldı… Hocamızı sonsuzluğa uğurlarken hepimiz bir şeyi iyi biliyorduk; onu çok özleyecektik ve onu sanatının ötesinde her bakımdan örnek, güzel bir insan olarak tanıdığımız için şanslıydık…
Canım hocam, sizi her zaman yakından tanı(ya)mamış olanlara anlatmaya, sonsuz saygım, sevgim ve özlemle anmaya; devam edeceğim…
Fotoğraf: Hocam Selahattin İçli ile birlikte (Şubat.1996)
* İTÜ TMDK Öğretim Üyesi (Yrd. Doç.)
** Gülay Karamahmutoğlu arşivi - Not: Bu fotoğrafı çektiğim gün (06.10.1999), merhum Emin Bey, Azerbaycan’dan, Selahattin Bey’in doğum günü için bir hafta erken dönmüştü Türkiye’ye… O gün havaalanından valizi ile birlikte doğruca Selahattin Bey’i görmek için okula (İTÜ TMDK Kompozisyon Bölümü) gelmişti. Emin Bey, geldiğinde ben ve diğer arkadaşlar, Selahattin Bey’in odasındaydık, hocam çok mutlu olmuştu…)
Bu yazı (Aylık) Bosphorus Sanat Gazetesi Kasım sayısında yayımlanmıştır.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
