ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Müzik!Sayı: 1179 - 03.03.2011
Müzik üretmek ve icra etmek, her şeyden önce bir hünerdir. Peki, bu hüner bir sanat mıdır? Meslek olduğunda kuşku yoktur. Sanat meselesine gelince iş çatallaşır.
Bir kere müzik yaşamın bir ihtiyacıdır. Bu ihtiyaç elbet marifet sahibi insanlar tarafından karşılanır. Sinema dünyasının, törenlerin, eğlence yerlerinin, partilerin, farklı müzik türlerine talepleri vardır. Bunlar bazen de kesişir, benzeşir; ortak kullanımlarına rastlanır. Kısacası tam olarak sosyal bir etkinlik aracıdır.
Değişik toplumlarda insanların kulakları, duygu alemleri beşikten itibaren farklı müziklerle beslenir ve alışkanlıklar (isterseniz müzik zevki diyelim) oluşur. Bu sebeple de ‘müzik’ konusunda herkes ister istemez kendi zevkini dile getirmeyi hak sayar. Çünkü çoğu zaman müzik bir ‘estetik’ konusu olarak değil, kişisel ses duyarlılığı, alışkanlığı olarak tartışılır. Bu durum üstelik insanın okul eğitiminden bile bağımsızdır. Sosyal ortamın, o ortamın ses aleminin kişiye vurduğu damgadır. Sosyal ortamda müziğin çoğu zaman insanın seçmesine fırsat bırakmadan kabullenip algılandığını biliyoruz. Gündelik yaşamın müzik alanında da bir ‘sosyal’ sesi / sesleri olduğunu kabul etmeli. Bireylerin çoğu zaman kendi iradelerinin dışında duyup katılıp, dinleyip algıladığı bir genel ses dünyasının varlığını unutmamalı.
Şimdi müziğin bir başka boyutuna geçelim:
Yaklaşık 15. yüzyıla kadar bütün Akdeniz yöresinde ve Ortadoğu’da aşağı yukarı benzer enstrümanlar ve benzer bir ses dünyası vardı. Bu bilindiği gibi tek sesli bir müzikti. Bu coğrafyayı anmamızın nedeni, günümüze doğru gelişen ve yükselen müzik türlerinin dünyanın bu bölgesinde oluşmasıdır. Buraya kadar andığımız müzik olgusunun 16. yüzyıldan başlayarak yeni boyutlar kazandığı biliniyor. Gündelik hayata eşlik eden müziğin dışında işlenmiş, yüksek estetik değerlere kanatlanan artık çok sesli, çok enstrümanlı, dramatik ifadeli bir müzik türü ve anlayışının, yepyeni bir ses dünyası ve müzik formlarıyla doğuşudur. Bu doğuş, hiç kuşkusuz Rönesans Avrupası’nın bilim, siyaset, sosyal reformlar, mimarlık, resim ve heykel sanatlarındaki büyük devrimci yenilikler, aklın ve bireyin yükselişiyle bağlantılıdır. Tıpkı güzel sanatlarda olduğu gibi müzikte de artık ‘birey’ olan, yüksek estetik değerde eser yaratma bilincindeki kompozitörler yani ‘sanat’çılar devri açılmıştır.
İşte müziğin ‘sanat’; daha doğrusu yüksek sanat olarak tanımlanacak bir türü daha böylece ortaya çıkmıştır. Bu müzik 1600’lerden başlayarak Avrupa’da hızla yayıldı, yükseldi, çeşitlendi, zenginleşti. Enstrümanlar gelişti, volümleri büyüdü ve dehşetli zengin bir ses tını boyutu kazandı. İnsan zekâsı ve yaratıcılığının müzik alanındaki en yüksek değerdeki eserleri ‘sanat müziği’ denilen bu türde muazzam bir repertuvarı da yüz senede meydana getirdi. Bunun genellikle ‘klasik müzik’ diye anıldığını da görüyoruz. Tamamıyla Avrupa’nın çocuğu olan bu müzik, günümüzde yalnızca doğup geliştiği yerin değil, bütün gelişmiş toplumların ve insanlığın en yüksek müzik olarak kabul ettiği bir sanattır. Bu alanda hiçbir geleneği bulunmayan Japonya, Çin gibi dünya devleri ile Amerika kıtası ve Avustralya’da da yaşanan, kabul gören bu çok sesli müzik olmuştur.
Türkiye’nin zorluğu, insanlığın dört yüz beş yüz sene önce erişip yakaladığı bir ses zenginliği ve teknolojisiyle kurumsal ve metotlu olarak ancak yirminci yüzyılda tanışmasıdır. Tıpkı matbaa ve yayım hayatıyla; tıpkı üniversite ve bilimle de çok yakın bir tarihte buluşması gibi. İnsanlığın herhangi bir meslekte eriştiği en yüksek bilgi, teknik ve becerinin sonucu olan ürün ve eserlerden daha geri bir standartta verimlerle yeryüzünde rekabet edilemez, söz sahibi olunamaz. Gelenekler ise ancak geleceğin özgün yaratıcılığı için bir kaynak oldukları vakit değer kazanırlar.
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
