Yazılar

Şapka çıkarılacak bir iş Sayı: 1191 - 21.03.2011

Peyk'in yeni albümü 'İçimdeki İz', genç grupların özgür ve özgün duruşlarına dair çok iyi bir örnek. Diğer bir grup Model'in ise daha kendi ayak izlerini bulması gerekiyor

Artık star isimlerin bile albüm satışından para kazanmadığı bir dönemdeyiz. Buna rağmen 2011’in ilk üç ayındaki yerli albüm enflasyonu göz yaşartıcı düzeyde. Ne de olsa günümüzde albümler birer kartvizit olarak görülüp canlı performans pastasından dilim kapabilmek üzere basılıyor. Bu nedenle de geri dönüşsüz emek ve masraflar sonucunda rafa girmiş kayıtlara olabildiğince iyi niyetli yaklaşıyoruz fakat albümlenmekle iş bitmiyor. Bilhassa genç müzisyenlerin, çarklar arasında şirazeden çıkmamak adına, özgür ve özgün dilleri-duruşları için çabalamaları gerekiyor. Henüz yayımladığı albümü ‘İçimdeki İz’ bir yana, 2007 tarihli ilk albümü ‘Sulu Şaka’da da bunu başarabilmiş Peyk gibi, örneğin.

Lamı cimi yok. Peyk kimi zaman isminin önüne getirilen genç sıfatından çok daha iyilerini hak eden bir grup. Üstelik ‘Sulu Şaka’ bile gerisindeki 15 yılın dökümü iken, grubun görmüş geçirmişliğinden pek sual olunmamalı. Evet, söz konusu ‘Sulu Şaka’ rock, blues ve reggae civarlarında dolanırken belki Amerika’yı yeniden keşfetmiyordu ama kendine has naif vokalleri ve yaşamla yontulmuş sözleriyle yerli rock namına sağlam bir umut kapısı olmuştu. İkinci albüm ‘İçimdeki İz’in ise bundan eksiği yok, fazlası var. Her yolun Roma’ya çıktığını zanneden ‘Gamsız Öküz’deki mizah nasıl çiğleşmiyorsa, bazen taysız bir çocuğa benzeyen aşk da o kadar incelikli tanımlanıyor Peyk’in lügatinde. Öte yandan eni konu olgunlaşmış melodik yapı ve nefesliler ile akordeonun eklenmesiyle renklenmiş enstrümantasyon, Peyk’e şapka çıkarmak için yeni haklı sebeplerimiz olabilir.

Güçlü parçalar bolluğunda herhangi birinin ‘olmasa da olurmuş’ dedirtmemesi ise benzerine Türkiye’de sık rastlamadığımız bir ayrıcalık. İşte bu durumda da Peyk’e dair tek memnuniyetsizliğimiz kalıyor, yeterince konser vermemesi. Tabii bu da grubun müşkülpesentliğinden değil, organizatör ve mekan işletmecilerinin parmak hesaplarından kaynaklanıyor ve fakat, yapımcı-organizatör Rakun Müzik sayesinde bu gediğin de kapanıcağına eminim. Peyk’in sahne iklimini koklamak niyetine, klip parçası ‘Sobe’ ile sık vakit geçirmek oldukça iyi fikir.

Buna karşılık, işlek dil zekasını bilhassa önemsediğim Model grubunun GNL-DMC etiketli yeni albümü ‘Diğer Masallar’ için eşdeğer sözler edemeyeceğim ne yazık ki. Ya da en azından Model’den daha iyisini beklerdim. Vokal, iki gitar, bas ve davuldan oluşan aşina çekirdeği prodüktör Demir Demirkan piyano, sitar, yaylı ve nefesli partileri ile güzel detaylandırmış, fakat parçaların hiçbiri, grubun serdeki ‘jingle’cılığının önüne geçememiş. Jingle’lar seri üretim bandına ait ne de olsa. Fazla içli dışlı olunca, içerik ile biçimsel estetiğin uzaklarında ve tuzaklarında boğulup gitmek çok kolay ve devamı var...

Model, eğlence dozu abartısız ama yeterince dışadönük sahne performanslarında o kadar çok cover yapıyor ki, kendi parçalarını doğurma sancısı çekmesi şu an için çok doğal. Albümün tek cover’ı olan ‘Yalnızlık Senfonisi’ni ise klasman dışı çünkü Sezen Aksu’nun en zayıf parçası dahi bulunduğu ortamın en güçlü halkasıdır bu ülkede, nokta. Fakat bu parça üzerinden şekillenen daha genel bir sıkıntı var.

Halihazırda Fatma Turgut gibi bülbülden hallice bir genç vokalist varken, albümün birçok köşesinden Sertab Erener’in çıkacağı hissi, ‘Diğer Masallar’ı deyim yerindeyse Demir Demirkan’ın gönül postasına çevirmiş. Genç bir şarkıcının izini sürmesi için Sertab Erener gerçekten iyi bir örnek, ama ışıklı bir sahne figürü adayı olan Fatma Turgut’un önce kendi ayak izlerini bulması-bırakması lazım. Tabii grubun da öyle.

MÜZİK

Peyk
İçimdeki İz
Rakun Müzik

Model
Diğer Masallar
gnl entertainment

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.