Yazılar

“Konserlere gider, sahnede kendimi görürdüm”Sayı: 1215 - 22.04.2011

Bunca yıldır modayla uğraşırken, müzik nereden çıktı?
İlkokulda bir opera gösterisi izlemiş, çok etkilenmiştim. Okulda korodaydım. Konservatuarı çok istedim fakat babamın geldiği yer tekstildi. Dört kardeş okul çıkışı annemizin, babamızın atölyesine gidiyorduk. Kader mesleğimizdi, tekstil. Ümit (Ünal) çok önemli bir çıkış yaptı. Marmara Güzel Sanatlar’da tekstil eğitimi aldı ve tekstilin terziliğinden sıyrıldı. Babamla Ümit’i okula bırakırdık. Hüzünlenirdim, “Ben de bir gün bu arabadan ineceğim” diye…

Siz üniversiteye gitmediniz…
Babam tekstil okumamı istedi. “Tekstil öğreneceksem yanında öğrenirim” demiştim. “Halil Yaşar Üniversitesi’nden mezunum” demek istiyorum. Ümit Ünal markasını yönetiyoruz. Ama bir yanım müzikte kaldı. Babamın bir mikrofonu vardı, gece uyandırır, “Kalk şarkı söyle kız” derdi. Gecenin ikisinde şarkı söylüyordum.

Ne söylerdiniz?
‘Şimdi Uzaklardasın’, babamın en sevdiği şarkıydı. O şarkı aklıma geldiğinde çok duygulanıyorum. Babam şimdi uzaklarda gerçekten, 2005’te vefat etti. Albümü de ona ithaf ettim. Müzik tutkusunu erteledim. Bu arada şarkılar yaptım. Konsere gidiyor, sahnede kendimi görüyordum. O şarkıyı kendim okuyormuş gibi hissederdim.

Hangi noktada “Artık albüm yapayım” dediniz?
Ümit “Sevtap bir şeyler yapman gerekiyor” diye desteklerdi. Akademi İstanbul’da piyano dersleri alarak başladım. Müzik kültürü, solfej dersleri aldım. Sonra gitar aşkım başladı. Albümdeki şarkılar gitarla yapılmıştır. Biriktirdiklerimi çıkarma isteğini hissettim. “Albüm yapmalıyım” dedim. 2007’de Zerrin Özer ‘Ama Bazen’ diye bir şarkımı dinlemiş. Albümüne almak istedi, havalara uçtum. Çağan Irmak da “Ben ‘Ama Bazen’e klip çekerim” demiş. Üzerimde bir sihir olduğunu hissediyordum.

Evde ne dinlenirdi?
Babam Zeki Müren âşığıydı. Ablam Bergen, Müslüm Gürses dinlerdi. Gönlüm rock’taydı. Edith Piaf’a, Alanis Morissette’e hayranım, Björk zaten tartışılmaz.

Albümde yalnızlık, güvensizlik, mutsuzluk tadı ağırlıkta…
Biraz karanlık bir durumu var. Çocukluktan kalma bir şey mi bilmiyorum… Çocukluğumuzu çok yaşayamadık. Erken yaşta başladı hayat sorumluluğumuz. Oynamak isterdim, babam izin vermezdi. Tezgâhın altında uyurduk, annem bizi eve götürürdü.

Albüm ilk dinlediğimde Nazan Öncel’i anımsattı biraz bana…
Birçok insan söylüyor. Rahatsız olmuyorum, mutlu oluyorum. Ekol haline gelmiş bir sanatçı. Hayatla bir kavgası var. Ama çok fazla dinlemem.

‘Durdurun’ diye bir şarkınız var. “Dünya meselelerine dair de sözüm olsun” mu dediniz?
Asla öyle değil. Bir pazar, televizyon izlerken yazdım. Yine bir karışıklık vardı. Ağlayan anneler, şehitler… Ağlamaya başladım. “Gidişat iyi değil, birileri durdurmalı” diye düşünürken ‘Durdurun bu dünyayı’ çıktı.

‘Kaptan’ı albüme almanızın özel bir sebebi var mı?
Ne zaman arkadaşlarım cover şarkılar okusa ‘Kaptan’ı isterdim. Nâzım Hikmet’i çok seviyorum. Cem Karaca da çok tanışmak istediğim bir insandı. Tanıştım da. Albüme başlamamıştım, Nâzım Hikmet’i anlatan bir belgesel izliyordum. Cem Karaca bu şarkıyı okudu. Ertesi gün Ümit’le çalışırken mırıldandım. “Yeni şarkı mı?” dedi. “Yok Ümitcim, Nâzım Hikmet’in şiiri, Cem Karaca’nın bestesi. Albümü başarabilirsem bu şarkıyı çok istiyorum” dedim. “Neden olmasın?” dedi. O ara, bir arkadaşım rüyasında beni görmüş. “Sahneye çıkacaksın ama ‘Çıkmayacağım’ diyorsun. Seni sahneye itiyorum, Cem Karaca’dan bir şarkı okuyorsun” dedi. “Hangi şarkı Ahu?” dedim, “Kaptan” dedi. Tüylerim diken diken oldu. Cem Karaca’nın oğluyla eşine ulaştım. Fiyat verdiler, “Arkamda plak şirketi yok. Cem Karaca’nın, Nâzım Hikmet’in adını yaşatmak adına yapıyorum. Lütfen indirim yapın” dedim. Fiyat yarı yarıya düştü. Ödemeyi albüm bitince yapmak istedim, “15 günde vermelisiniz” dediler. Hesabıma baktım, Zerrin Özer’den telif yatmış. Çok sihirli şeyler oldu.

Neden Ümit Ünal’ın hiç sözü yok?
Ümit’in hikâyelerini beş dakikaya sığdırmak zor. Uzun zamandır yazıyor, kitap hazırlığında. Ne zaman okusam gözyaşlarına boğuluyorum çok derin...

Hayatınızda nasıl bir yeri vardır?
İnsan ailesini seçemez ama birbirimiz için seçildiğimizi düşünüyorum. Kardeş olmasaydık mutlaka bir şekilde karşılaşacaktık ve yine kenetlenecektik diye düşünüyorum. Çok iyi dost olacaktık, belki sevgili olacaktık. Ruh ikizim olarak görüyorum onu.

Her şeyinizi paylaşır mısınız? Âşık olduğunuzda, mutsuzken…
Kesinlikle. Ben daha gerçekçiyim ama Ümit gerçek bir sanatçı. Bu işi çok idealist bir şekilde devam ettiriyor. Her şeyimi bilir. Mutlu olduğunda, başına bir şey geldiğinde beni arar. Hayatı beraber taşıyoruz.

Fotoğraf: Tekstil KADER mesleğimizdi. Ama bir yanım hep müzikte kaldı. Çocukken babam gece uyandırır, Kalk ŞARKI SÖYLE KIZ derdi FOTOĞRAF: MUHSİN AKGÜN

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.