ISSN: 1301 - 3971
Günün Mesajları
♪
Kültür bakanlığı sınavında. Ankara thm koro şefi kızını aldı. Urfa korusu şefi kayın biraderini aldı. İstanbul korosu şefi oğlu ve yeğenini aldı. ilginizi çekerse detay verebilirim
ttnet arena - 09.07.2024
♪
Cumhuriyetimizin kurucusu ulu önder Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve silah arkadaşlarını saygı ve minnetle anarken, ülkemiz Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun 100. yılını en coşkun ifadelerle kutluyoruz.
Mavi Nota - 28.10.2023
♪
Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinin Eğitim Programları Sorunları
Gülşah Sargın Kaptaş - 28.10.2023
♪
GEÇMİŞ OLSUN TÜRKİYE!
Mavi Nota - 07.02.2023
♪
30 yıl sonra karşılaşmak çok güzel Kurtuluş, teveccüh etmişsin çok teşekkür ederim. Nerelerdesin? Bilgi verirsen sevinirim, selamlar, sevgiler.
M.Semih Baylan - 08.01.2023
♪
Değerli Müfit hocama en içten sevgi saygılarımı iletin lütfen .Üniversite yıllarımda özel radyo yayıncılığı yaptım.1994 yılında derginin bu daldaki ödülüne layık görülmüştüm evde yıllar sonra plaketi buldum hadi bir internetten arayayım dediğimde ikinci büyük şoku yaşadım 1994 de verdiği ödülü değerli hocam arşivinde fotoğraf larımız ile yayınlamaya devam ediyor.ne büyük bir emek emeği geçen herkese en derin saygılarımı sunarım.Ne olur hocamın ellerinden benim için öpün.
Kurtuluş Çelebi - 07.01.2023
♪
18. yılımız kutlu olsun
Mavi Nota - 24.11.2022
♪
Biliyorum Cüneyt bey, yazımda da böyle bir şey demedim zaten.
editör - 20.11.2022
♪
sayın müfit bey bilgilerinizi kontrol edi 6440 sayılı cso kurulrş kanununda 4 b diye bir tanım yoktur
CÜNEYT BALKIZ - 15.11.2022
♪
Sayın Cüneyt Balkız, yazımda öncelikle bütün 4B’li sanatçıların kadroya alınmaları hususunu önemle belirtirken, bundan sonra orkestraları 6940 sayılı CSO kanunu kapsamında, DOB ve DT’de kendi kuruluş yasasına, diğer toplulukların da kendi yönetmeliklerine göre alımların gerçekleştirilmesi konusuna da önemle dikkat çektim!
editör - 13.11.2022
Tüm Mesajlar
Anket
Destekleyenlerimiz
Yazılar
Arp’in kraliçesi Fatma Ceren Necipoğlu’na saygıyla.Sayı: 1237 - 01.06.2011
2009 yılı Mayıs ayı başlarıydı, hangi gündü tam hatırlayamıyorum ama öylesine sıradan bir gündü benim için.Telefondaki o güzel ses:”Semih Bey öneriniz için teşekkür ederim, iki gün sonra Rio de Janerio’ya Arp festivaline gidiyorum, dönüşümde bu teklifinizi olgunlaştırırız, mutluluk duyarım, görüşmek üzere” dedi ve karşılıklı “iyi günler” dileyip kapattık telefonu.
Bu son görüşmemiz oldu.
1 Haziran 2009 günü internete düşen haberle o elim ve acı haberi aldım.
Sanki içimden bir şeyler koptu.
Öylece kalakalmıştım.
Ülkemizin yetiştirdiği başarılı Arp solisti Fatma Ceren Necipoğlu’nu iki yıl önce bugün kaybettik.
Rio de Janerio’daki Arp festivaline katılıp, Eskişehir Anadolu Üniversitesi Devlet Konservatuarı Müzik Bölümündeki öğrencilerinin sınavlarını yapabilmek için festivalin bitim tarihinden önce Türkiye’ye dönmek için yola çıktığı Rio de Janerio – Paris seferini yapan Air France’a ait Airbus A–340 uçağının, Rio de Janerio’dan kalkışından üç saat sonra Atlas Okyanusu üzerinde düşmesi sonucu, okyanusun derinliklerinde hayatını kaybetmişti bu değerli sanatçımız.
Birkaç gün önce internete düşen haberlere göre, kazanın nedenini araştıran Fransız Hava Kazalarını Araştırma Kurulu tarafından oluşturulan yetkili teknik kurul, pitot tüpü adı verilen mekanik bir parçanın uçağın düşmesine neden olduğu konusunda karar vermiş.
Bu mekanik aksam buz tutmuş, ya da arızalanmış olmalı ki, uçağın otomatik pilotunu yanlış yönlendirip uçağın irtifa ve hız kaybına neden olmuş ve yine büyük bir olasılıkla kaptan pilotun kokpitte bulunmaması nedeniyle bu irtifa ve hız kaybının geç anlaşılması sonucu uçak düşmüş.
Ben burada merhum Fatma Ceren Necipoğlu’nun sanatına olan düşkünlüğünün, öğrencilerine olan ilgisinin hamasi bir değerlendirmesini yapacak değilim.
Çünkü Sevgili Fatma Ceren Necipoğlu’nun sanatına düşkünlüğü herkes tarafından çok iyi bilinmektedir. Benim burada konu üzerine atacağım hamasi nutuk, onun sanatına daha fazla bir şey katmayacaktır.
Merhum Fatma Ceren Necipoğlu, çalışarak ve çalışarak ve çalışarak sanatının kraliçesi olmuştur zaten.
Ne yazık ki ülkemin insanı onu bu uçak kazasıyla tanıdı.
Yolcu listesinde adı geçen tek Türk yolcu olarak.
O, sanatıyla hiçbir zaman büyük medyada yer alamadı, gazetelerin sanat sayfalarında tek tük görünmüşlüğü olabilir.
Ancak medya maymunu olmuş ve kendisine sanatçı tanımlaması yapılanlar kadar değer bulamadı bu toplumda.
Ben kendisini Trabzon’da yapmayı düşündüğüm Arp şenliği için çağırırken, dostlarımın, neden daha tanınmış birini çağırmıyorsun sorusuyla karşılaştığımdan bu kayıp bana daha çok acı veriyor şimdi.
Oysa Okan Bayülgen ile sevgilisi evlenmek için Roma'ya gittiklerinde “Dilek Çeşmesi”ne onlarla birlikte bozuk para atmıştık.
Bergüzar Korel ile Halit Ergenç'in Paris kaçamağında da toplum olarak adım adım peşlerindeydik...
Sacre Coeur Kilisesi'nden şehri birlikte seyretmiş, Champ Elysees'de el ele yürümüştük.
Keza, Tuğba Özay'ın Milano'daki nikâhında da İtalyan damadın ayağına hep beraber basmıştık...
Ama Ceren Necipoğlu ve onun gibi daha birçok değerli sanatçımızdan haberimiz yoktu. Olanlara da yol gösterdik, öyle yapma böyle yap diye.
Uluslararası alanda verdiği 62. konserinin dönüş yolculuğunda kaybedişimizin ikinci yılında saygıyla anıyorum değerli merhum sanatçımızı.
Öğrencilerinin, Fatma Ceren Necipoğlu’ndan aldıkları bayrağı zirveye taşıyacaklarını bilerek.
Cuma gönü görüşene değin esen kayın sevgili dostlar.
Müfit Semih Baylan
Editör
Tavsiye Et ♫
Yorumlar
Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.
Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.
