Yazılar

Gangnam Style dinlemenin dayanılmaz hafifliğiSayı: 1516 - 03.12.2012

Park Jea Sang, kısa adıyla PSY adındaki Güney Koreli'nin icat ettiği ve resmen dünyayı salladığı Gangam Styl adlı şarkının üzerine epeydir kafa yordum. Müzik bildiğimi düşünerek bir daha yordum. 1 milyon saniye önce İsa doğdu, 1 milyon dakika önce dünya oluştu, 1 milyon Coca Cola önce dündü, 1 milyon Gangam Style önce bu yazıyı yazmaya başladım diyerek yazmaya koyuldum.

Tamam yazıyorum ama sağlıklı bir yazı olacak mi, işte ona hiç emin değilim sevgili dostlar.

Bu yazının yayınlandığı şu an itibariyle You Tube'da 871,862,091 tıklanmayla en çok izlenen birinci video durumunda iken bir seferde baştan sona izleyemediğim bir video konumunda. Ancak halk üzerindeki etkisini geçen gün Uzun Sokak'ta (Trabzon) oturduğum bir pastanede somut olarak gördüm. Zaten bu konu üzerine kafa yormaya da o an karar verdim. Olay şöyle gelişti:  TV'de bu şarkı çalmaya başladı,  TV'ye arkasını dönmüş 17-18 yaşlarında  genç bir kız, bu şarkı çalmaya başlayınca resmen trans durumuna geçti. Ters yönde olmasına rağmen başını öyle bir çevirdi ve 4-5 dakika boyunca o şekilde öyle bir kaldı ki , az kalsın yahu kızım düz otur da rahat izle diyesim geldi.

Bu durum bu şarkının hipnotize edici ve bağımlılık yaratıcı bir etkisi olduğunun ispatıdır. Ve öyle zannediyorum ki düzensizlik ve ahenksizliğin cazibesini kullanıyor. Klipte herkesin becerebileceği bir dansın oluşu toplumdaki ilgiyi artırıyor. Bu etki zamanında apachi dansı ve kolbastıda da görülmüştü.

Keşke Güney Kore'ye de Kuzey'deki gibi bir yönetim gelse de dünya ile tüm bağlantıları kopsa diye derin düşünceler oluşuyor kişinin beyninde.

Ve bu videoyu izledikçe Ajdar 'a haksızlık yapıldığını düşünüyor ve bu nedenle üzüldüğüm hareketler bütünü halini görüyorum her seferinde. Bu herif ve yaptığı hareketler pozitif veya negatif küresel bir etki bıraktıysa ve bizim memlekette bile mevzu bahsi yapılan bir şey haline geldiyse, çok samimi söylüyorum Ajdar'ın Grammy alması lazımdı.

Teknoloji sayesinde içi boşaltılmış, kapitalizm sayesinde aynı oranda embesilleştirilmiş 21.yy insanlığının geldiği durumdur.

Benim, adına ticari başarı denilen bu saçmalıktan çıkarttığım sonuç, işten güçten bunalmış insanların, içindeki sıkıntıyı bulduğu en absürt şeyle giderme çabası içersine girdiğidir.

Yoksa ben anlamıyorum gerçekten ne oluyor ne bitiyor? Müzik adına olabildiğince basit bir parça, saçma bir dans ve şu an itibariyle You Tube'da 871,862,091 kere tıklanarak ulaşılmış bir izlenme oranı.

Anlayamıyorum gerçekten.

Çok değil 30-40 yıl önce Led Zeppelin, The Rolling Stones, The Beatles, The Doors, Dire Straits, Pink Floyd, Queen, Deep Purple, Aerosmith, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Eric Clapton vardı dünyada.  İnanın en 300 tane daha aynı kalitede müzik topluluğu yazarım buraya. Ve bunların çoğu da ununu eleyip, eleğini asmışlardır, müzik falan yapmıyorlar artık.

Fakat bu Güney Koreli Park Jea Sang, kısa adıyla PSY adındaki kişinin müziği getirdiği nokta neresi artık? Tuhaf olarak niteleyebileceğimiz bir dans eşliğinde yapılan müziğin videosunun şu an itibariyle You Tube'da 871,862,091 tıklanma ile bir o kadar kişi tarafından izlenen bu adam, eşek arısı  gibi vızıldayarak ergen kitleleri peşinden sürükleyen 18 yaşında bir çocuk. Demek ki eskiden, bu kadar olanak yoktu, son teknoloji ile donatılmış dijital kayıt stüdyoları yoktu, gıcır gıcır müzik aletleri yoktu belki ama insana daha çok yer veren müzikler vardı, bu müziklerin ruhu vardı.

Uzun lafın kısası, şu aptallığa destek çıkan, onun popülerleşmesine destek olan herkes bir şapkasını önüne koyup, düşünsün, ''ben ne yapıyorum'' desin. Cidden bir cevabı olan var ise, ne güzel.

Bir şarkının, görselin, ses kaydının, hatta bir yazının veyahut berbat bir resminin sevilip ilgi görmesi, yüceltilmesi, o yapıtın niteliğine, hadi onu da es geçelim günümüz popüler kültürünün bakış açısına göre bile belirlenmiyor artık.

Yapılan işin sevilirliği, meşhur olup olmayacağı tamamen yayılma, yaygınlaştırma stratejileriyle birlikte "çoğunluğun seçimi budur öyleyse güzel olan budur" etiketiyle pazarlamaya yönelik hamlelerin başarısı neticesinde belirleniyor.

Gangnam Style gibi arka planda bacak gösteren çıtır kızlardan oluşan vasat altı miksaja sahip sıradan bir şarkının evrensel anlamda bütün zevksizleri kaynaştırıp coşkunluğun ve kendinden geçmeliğin etiketi olmasını  başka hangi değerlerle açıklayabiliriz?

Ve bu şarkının neden bu kadar sevildiğini anlayamayan ya da bu şarkı üzerinden sosyolojik ahkam kesmeye çalışan insanlar gerçekten çok mutsuzlar.

Yeniden görüşene değin esen kalın sevgili dostlar.

Müfit Semih Baylan
Editör

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.