Yazılar

Şarkılarımız meyhâne ve gazinolarda, türkülerimiz türkü barlarda Sayı: 1539 - 13.05.2013

Toplumumuzun mûsikî kültürüne ait ziynetleri hebâ ediliyor, değersizleştiriliyor, yozlaştırılıyor. Önce şarkılarımız meyhanelerde, içkili gazinolarda meze hâline getirildi. Ses kültürümüzün en önemli değerleri olan mûsikîmiz çok düşük seviyelerde dolaşıyor, meyhane gibi, türkü bar gibi yerlerde hebâ edildi ve ne yazık ki ediliyor. Meyhâneler ve özellikle İstanbul'un büyük gazinoları mûsikîmizin önemli sanatçıları sâyesinde müşteri topluyorlardı. Safiye Ayla'sından Zeki Müren'ine, zamanın en önemli sanatçılarının mutlaka bir gazino hayatı olmuştur. Bir zamanlar, mûsikî kültürümüzün en önemli sâzende ve hânendeleri sultanların himâyesinde sanatlarını icrâ ederlerken, cumhuriyet döneminde mûsikîmizi icrâ eden sanatçılarımız maalesef gazino ve meyhanelerde icrâ etmişlerdir ve mûsikîmiz sarhoşların, ayyaşların eğlence aracı hâline gelmiştir. Şimdi aynı şey, türkülerimizin başına gelmektedir.

Türkü ve bar. Bir tanesi, yâni türkü, bu toplumun yüreği yanık insanının sesi, duygusu… her şeyi. Diğeri, yani bar, alkol tüketiminin had safhalarda olduğu ve düzeysizliğin, salaşlığın kol gezdiği basit eğlence mekânları. Birbirinin yanına asla yakışmayacak, uymayacak iki şey… türkü ve bar. Türkü barlar, bu toplumun yüksek duyarlığının göstergesi olan türküleri, içki mezesi hâline getirmektedir ve kültürel değerlerimizin yozlaşmasına katkıda bulunmaktadır. Yüreğimizi titreten güzel şarkılarımızı ve türkülerimizi üretmek, meydana getirebilmek için emek sarfetmediğimizden dolayı olsa gerek, onların kıymetini de bilmiyoruz.

Bazı kimseler türkü barların türküleri yaşattığına inanıyor, bazıları da özellikle Amerika'daki caz barları örnek gösterip cazın bu barlarda pekâlâ çalınıp söylendiğini ifade ediyorlar. Caz barların bir özelliği var ve cazın bu tür barlarda yaşayıp gitmesi çok anlaşılabilir bir şey. Çünkü caz, Amerika'da 1920'lerde barlarda doğup büyümüş ve yine barlarda gelişmiştir. Bizim türkülerimiz, barlarda değil halkımızın günlük hayatının içinde, hüzünlerinde, neşelerinde, aşklarında, gurbetlerinde, kavuşmalarında, ayrılıklarında doğmuştur ve bunların hikâyesini anlatmaktadır. Daha önceki bir yazımda da belirttiğim gibi türküler, bu coğrafyada yaşayan insanların kitaplarda anlatılamayan hikâyelerini anlatmaktadır. Bedri Rahmi›nin dediği gibi; ‹Memleket ahvâlini onlardan sor / Kitaplarda değil, türkülerde ara Yemen›i / Öleni, kalanı, gidip gelmeyeni / Ben türkülerden aldım haberi.› Türküler, böylesine geniş bir coğrafyanın ortak dilidir, insanımızın dili türkülerle yunmuş, yıkanmıştır. Onlarla ağlayıp onlarla gülmüşüzdür. Yine Bedri Rahmi'nin dediği gibi bu türkülerin ne düzeni ne de yazanı bellidir. Altlarında imza yoktur ama içlerinde yürek vardır. Türkü samimi, sıcak, mütevâzî, garib, yoksul, âşık yüreklerin sesidir. Yüreklerden çıkan bu ses, sınır tanımaksızın, dağları aşıp ovaları geçerek başka yüreklere ulaşır. Ama bugün maalesef türkü barlarda kafa dağıtan, eğlenen, içen insanların mezesi olmuştur. Türkülerimizin düşürüldüğü bu durum çok acıdır.

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.