Yazılar

TÜSAK sanat eksenli olacakmış..Sayı: 1562 - 25.11.2013

Kültür ve Turizm Bakanı Ömer Çelik'in, 18 Kasım'ı 19 Kasım 2013'e bağlayan gece, TBMM Bütçe ve Plan Komisyonu'nda görüşülen Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğü, Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü, Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğü bütçe görüşmeleri sırasında, toplamda 57 adet devlet sanat kurumunun yapısının değiştirileceğini net bir şekilde açıklaması, 19. Kasım 2013 sabahına bomba gibi düştü desek yeridir.

Bakanın basına düşen konuyla ilgili açıklamalarının yanı sıra bir de basına düşmeyen ya da basının bir şekilde es geçtiği çok önemli bir cümlesi var ki, bence sanat kurumlarının geleceğine yönelik çalışmanın metin altını oluşturan bir cümle bu.

Bakan Ömer Çelik'in dile getirdiği bu kritik cümlesine geçmeden önce, filmi biraz gerilere sarıp olaya şöyle bir göz atalım sevgili okurlar.

Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu 2002 yılı başlarında, yani DSP-MHP-ANAP hükümeti iş başındayken bir bildiri yayınladı. Dünya Bankası ve İMF orijinli olan bu bildiride Kültür ve Turizm Bakanlığı'nın kültür kısmının ve bağlı, özerk tüm kuruluşlarının tasfiye edilerek, bu kuruluşların yerel yönetimlere ya da il özel idarelerine devredilmesi, bütçenin bu kuruluşların mali sorumluluğundan kurtarılması öngörülüyordu.

Bu rapor, 2008 yılında söz konusu uluslararası finans çevrelerinin de isteği üzerine yürürlüğe konmuş ve bu raporun uygulanması için beş yıllık bir süre tanınmıştı. Bu beş yıllık süre 2013 yılı sonunda bitiyor.

Değerli okurlar, Güzel Sanatlar Genel Müdürlüğüne bağlı irili ufaklı 55 adet müzik topluluğunun, DOB ve DT gibi önemli sanat kurumlarının sonu olacak olan bu süreç için düğmeye  o yıllarda düğmeye basılmış olmasına rağmen, bu kurumların çalışanları kurumlarının bekası için birkaç cılız diye niteleyebileceğimiz toplantı ve sokak gösterisi dışında hiçbir şey yapmamışlardır.

İyimser tutum ve davranışlarla yapılması gerekenleri öteleyerek bugün bu söz konusu olumsuz ciddi günlere gelinmiştir.

Kültür ve Turizm Bakanı  Bakan Ömer Kılıç konuşmasında, halen yürürlükte olan devlet sanat kurumları sisteminin "sanatçı eksenli bir sistem olduğunu" vurgulamış, kendilerinin Aralık 2013 ayı içinde yasa değişikliğine giderek şu an tüm hazırlıkları tamamlanmış olan ve  kısaca TÜSAK denilen Türkiye Sanat Kurum ve Sanatın Desteklenmesi Yasası ile "sanat eksenli" bir yapı haline getireceklerini önemle vurgulamıştır.

Bunu açarsak, yürürlükte olan ve şu an sürekli aksayan artık çalışmayan sistemdeki tüm aksaklıkların ve olumsuzlukların sanatçı eksenli bir yapı olmasından kaynaklandığını vurgulamaktadır. Getirecekleri yeni yasayla bunu "sanat eksenli" bir hale getireceklerinden, hem yüksek nitelikli sanat eserlerinin ortaya çıkacağını hem de sanatçıların emeklerinin karşılığını fazlasıyla alacağını belirtmiştir.

İşte asıl tartışma burada başlamaktadır. Şu an yürürlükte olan sistemin aksadığı hatta zaman zaman yürümediği, çalışanlarının özlük hakları açısından türlü türlü sorunlar yaşandığı aşikar bilinmektedir. Sanatçı eksenli bir sistem aslında doğru olandır. Sanatçının desteklenmesi demektir.

Ama ya sanatçılar son derece masum olan bu sistemin arkasından dolaşıp sistemi kendi egoları yönünde yorumluyorlarsa o zaman ne olacak?

Bu şimdiye kadar böyle mi olmuştur?

Sistem o nedenle mi aksamaktadır?

Bakan Ömer Çelik'in iddia ettiği üzere sanat eksenli bir sistem getirilirse, nitelik olarak sanata ne kadar pozitif katkı sağlayacaktır?

Sanat gibi son derece naif, kent kültürü ile bezenmiş rafine bir ürünün bundan zarar görmeyeceğini nasıl garanti edebilir Sayın Bakan?

Şu an yürürlükte olan sistemin bizzat sanatçılar eliyle bu hale getirildiği görüşüne katılmakla birlikte, bir anlamda özelleştirilmiş sanatın nitelik değerine pozitif değerde katkı sağlayacağına da inananlardan değilim.

Çünkü ülkemizin geleneksel kültür değerleri buna olanak vermemektedir.

Siyasetin bu denli partizanlaştığı bir ortamda ise kesinlikle nitelik açısından değerli olmayacaktır.

İş başındaki siyasi iktidarın, özel tiyatrolara verilen ödeneklerin dağıtımında ve sinema projelerine bakış açısında, müzikteki  türcü ve ırkçı tutumu bunu aşikar ortaya koymaktadır.

Yapılması gereken, şu an devlet sanat kurumlarında çalışan tüm sanatçıların ve diğer çalışanların son bir kez el birliği içinde, seyirci ve dinleyicilerini de yanlarına alarak TÜSAK yasasına hayır diyebilmek amacıyla seslerini duyurmalıdırlar.

Evet aslında çok geçtir bunun için, ama hani ne derler, çıkmadık canda umut vardır.

Yeni bir yazıda görüşene değin esen kayın sevgili dostlar.



Müfit Semih Baylan
Editör

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.