Yazılar

AKM için son bir yazı...Sayı: 1710 - 28.12.2018

Türkiye’de modern sanatın simge yapısı Atatürk Kültür Merkezi’nden geriye sadece Ayazpaşa’nın soğuğunun kol gezdiği Ayazpaşa’daki o boş arazi kaldı.

Yaşananları bir karadelik misali yutmuş öylesine bir hüzün anıtı olarak duruyor. Tüm soğukluğu ile.

On yıl kadar önce, üç yüz elli kadar koltuğu Trabzon'a bizim salona, benim görev yaptığım Trabzon Devlet Tiyatrosu salonuna getirilmişti. Salondaki, Devlet Tiyatroları Genel Müdürlüğü’nün hangi satınalma dairesinin aldığı meçhul olan otobüs koltukları benzeri koltuklar sökülüp yerine AKM'nin koltukları takılmıştı.

Trabzon Devlet Tiyatrosu’nun 1988’de ilk açılışında 470 olan koltuk sayısı bu son operasyonla 332'ye kadar indirilmişti.  Türkiye’de sanatın simge yapısı olan, sahne alt yapısı ile dünyada sayılı birkaç salondan birisi olan Ayazpaşa’daki Atatürk Kültür Merkezi, çağdaş sanatlara pek de olumlu bakmayan, sanat sanat için değildir sanat toplum içindir diyen bulgur- menemen kültürü bir zihniyet tarafından önce kapatıldı, sonra yerle yeksan edildi.

Ankara’nın küçük ama nitelikli salonlarından  Küçük Sahne’yi belki hükümet kapatmadı yıkmadı ama o sahneyi  de bir genel müdürün kibirli inadı yıktı.

AKM'de aynı kibirli inadın hışmına uğradı.

Hulasa biz, yani o salonlarda sanat icra eden sanat kurumlarının yönetici ve çalışanları, sanatçıları, ne yazık ki elimizdeki devlet olanaklarını hem de sanatın olmazsa olmazı “sanatta tasarruf yoktur” ilkesinin arkasından dolaşarak salonlarımızı çok hovardaca kullandık, hem de bir çivi çakmadan.

Şimdi de Ayazpaşa'daki o boş arazinin fotoğraflarını sosyal medyada yayımlayıp üzerine üzüldüğümüzü söylüyoruz, üzerine yine pek hovardaca harcadığımız anılarımızı oturtup, “keşke…” demekten kendimizi alamıyoruz.

Oysa, ülkemizde sanatın simge yapsı  olan AKM’nin (ve diğer salonların) sahnelerinde kendini gösterip icra-i sanat eyleyenler "biz sözümüzü sahnede söyleriz" takiyesinin arkasına saklanmamış olsaydılar ve “bağıra çağıra", "göstere göstere" gelen bir sürece göğüslerini gerip 2000'lerin başından beri mücadelede geri kalmasalardı, eminim AKM vardı ve şimdi temsiller veriliyordu sahnelerinde.

Özellikle AKM üzerine yapılan çok sayıda toplantıda öne çıkan şey, sadece kişisel kliklerin biraz daha sertleşmesiydi.

Ben kendi adıma bu mücadeleyi vermeye çalıştım ve hatta verdim. Bu nedenle yaşamadığım mobing kalmadı desem abartmamış olurum. Ve baktım ki yalnızım ve sağlığımdan olacağım, hoşçakalın deyip çıktım!

Müfit Semih Baylan
Editör

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.