Yazılar

---

Türk Musikisi Beste FormlarıSayı: - 19.12.2005

---

Klasik musiki sanatımızın en büyük sıkıntısı metotsuzluk olduğundan, bu klasik okulun kuralları yeni kuşaklara “usta-çırak” gelenekleri içersinde ulaşmıştır. Bu süreç içinde musikimizin beste şekilleri, dünden bugüne çeşitli evreler geçirerek gelmiş olduğundan “usta-çırak” gelenekleri içersinde günümüze kadar ulaşan beste formlarının bir takım değişikliklere uğradığı görülecektir. Musiki sanatımızın diğer konularında olduğu gibi, bestekârlık ve icracılık gelenekleri ile ilgili derli toplu bir eserin yazılmamış olması musikimizin bu yönünü de eksik bırakmıştır.

Klasik musikimize “Türk Musikisi Tarihi” adlı ili ciltlik dev bir eseri kazandıran Dr. Mehmet Nazmi Özalp, bu kez karşımıza 505 sayfalık bir eserle çıkmakta. “Türk Musikisi Beste Formları” adını taşıyan bu eser, böyle bir eserin hazırlanmasının gerekliliğini içeren bir önsözle başlıyor. Türk Musikisi Beste Formları başlığını taşıyan bölümde, musikimizin kaynak yetersizliği işlenirken, bu konuya emeği geçen değerli kişilerden söz edilerek onlara göndermelerde bulunuluyor. Şeyhülislam Esad Efendi’nin tezkiresi Atrâbu’l-Asar’dan temel eser olarak söz edilirken, Edirneli Sehi Bey, Sâfâî, Arpaeminizâde Sami, Cevrî, Aynî, Lâtifi, Râmiz, Kafzâde Beyani, Şeyhî gibi kimselerin yazmış olduğu tezkirelerden söz edilir. Çağımızın müzik adamları olan Dr. Suphi Ezgi, Nuri Şeyda Bey, Sadettin Nüzhet Ergun, Mahmut Ragıp Gazimihal, Sadi Yaver Ataman, Mahmut Kemal İnal, Şemseddin Sami, Vural Sözer, Sadun Aksüt, Cem Behar gibi isimlerden söz edilerek, bu kişilerin müzik tarihimize ışık tutacak eserler verdiği vurgulanır.

Müzik estetiği görüşüne sahip olan kişilerde, müziğin yaratamayacağı güzel bir duygu olmayacağı belirtilirken, müziğin geçen bir ömrün bütün özlemlerini, şuur altında kalarak açıklanmamış tutkularını, şiddet ve renkleri ile açığa çıkarmasına yardımcı olacağı haklı görüşüne özellikle yer verilir. Müziğimizin incelikleri ile ilgili detaylı fakat öz olmak koşuluyla geniş bilgi verilen bu bölümde geleneksel meşk sisteminin bozulması, müziğimizle ilgili bir öğretim kurumunun kurulmasının gecikmesi, müziğimizin horlanması, müziğimizdeki tüm inceliklerin unutulmasına neden olduğu görüşü bu bölümün sonunda anlatılır.

Saz musikisi Beste Formları bölümünde, Peşrev, Saz Semaisi, Medhal, Sirto, Longa, mandıra, taksim, Çiftetelli, Zeybek; Sözlü Beste Formları Bölümünde Kâr, Kârçe, Kâr-ı Nâtık, Murabba (Beste), sengin Semai, Ağır Semai, Yürük Semai, Şarkı, Türkü, Gazel, Köçekçe; Âşık Musikisi Beste Formları Bölümünde Divan, Mâni, Semai, Müstezad, Koşma, Destan, Dübeyit, Kayabaşı, Ayvaz, Kerem örneklerle anlatılır. Dini Türk Musikisi Beste Formları, Karagöz ve Ortaoyunu Musikisi Beste Formları, Mehter Musikisi ve Operet Musikisi Bölümünde bu beste formları ile ilgili ayrıntılı bilgiler örneklenerek verilir.

Kitabı incelerken, eserin oluşumundaki titizlik hemen dikkati çeker. İncelenen tüm beste formlarından 224 adet nota örnekleri kitabın sonuna eklenerek Türk Müziğine değerli ve güçlü bir eser kazandırılmıştır.

---

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

---

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.