Yazılar

---

Okul Çantamı Çok Severdim!Sayı: - 21.12.2005

---

Ben hatırlıyorum. Çok severdim okul çantamı. Rahmetli dedem Tahsin Efendi, İkinci Dünya Harbinde, askere yedeğe çağrılmış, orada ona verilen posta çantasını yedeklik görevi bittikten sonra hatıra olarak yanına almış. Dedem bu çok değerli çantayı, okula başladığımda bana vermişti. Kalın deriden, kahverengi boyalı, geniş iki-üç bölümden oluşan, önünde yine deriden geniş iki tane cebi, kademeli iki kilidi olan ve geniş saplı sağlam bir çantaydı. Okulda arkadaşlarımın, kalın inşaat tahtasından yapılmış, bavul büyüklüğünde, nerdeyse tüm sınıfa yetecek çantaları vardı.
             
Yani tekerleği de olsa, bin git...
             
Asma kilitleri olan bu çantaları, arkadaşlarım bazen anahtarını içinde unuttuklarından açamazlardı.
             
Düşündükçe hatırlıyorum, okul çantalarımızın birçok işlevi vardı:
             
Yağmur yağdığında, başının üzerine kaldır şemsiye, yerde ders çalışırken masa, yorulunca üzerine otur sandalye, karda üzerine bin kızak, kavgada indir milletin kafasına silah, savunmada ise kalkan...
             
Yeryüzünün en çok işlevi olan nesnesiydi çantalarımız.
              
Bazen yemek dolabı, okul-ev arasında maçlarda kale direği...
              
Aldığım haberlere göre Milli Eğitim Bakanlığı okul çantalarını kaldırıyormuş.
              
Batı ülkelerinde olduğu gibi çanta taşımak yerine okullarda dolap sistemine geçilecekmiş...
              
İnanın çok canım sıkıldı.
              
Çünkü okul çantasını taşımak, onu korumak, ona sahip olmak, evden okula sağlam götürüp getirmek ilk sorumluluktu...
             
 Aynı zamanda ilk mülkiyet, ilk mesuliyet...
              
Biliyor musunuz, şu anda bu ülke, Türkiye, biraz olsun ayakta durabiliyorsa, okul çantalarını sağlam götürüp getiren o çocuklar sayesindedir.
              
Her geçen gün sayıları azalsa da,  devlet kademelerinde onları görünce uzaktan tanırım:
               
Devletin bir çöpü için yırtınırlar... İmza atarken düşünürler... Yazışma yapmadan, gereğini yerine getirmeden bir kuruş vermezler... Her şeyi mutlaka yazıp dolaplara saklarlar... Ellerinin altında trilyon olsa da çayı mutlaka marka ile içerler.
               
Onları çok iyi tanırım. Suratları asıktır.
              
Onlara aniden “Okul çantan nasıldı?” diye sorun, bir anda mutlu, mutlu gülümseyip, yıldırım gibi yanıtlarlar:”Kahverengi deriden, geniş cepleri olan, kademeli kilitli geniş saplı...”
               
Asla unutmazlar!
              
EVET, SİZ HAVUÇ GİBİ ÇOCUKLAR İSTİYORSUNUZ!
              
ARTİST, DUYGUSAL MANTIĞI DEJENERE OLMUŞ, ASLINDA HERŞEYE MAYDANOZ OLAN, BOYUNDAN BÜYÜK LÂFLAR EDEN, TELEVİZYON DİZİLERİ YAPAN, SİYASET MEYDANINA KATILAN, REKLÂMLARDA OYNAYAN VE BOL PARA KAZANAN...
              
YILBAŞI GECESİ DANSÖZLERLE GÖBEK ATAN, DUYGUSAL MANTIĞINI ZORLAYARAK MANKEN DENİZ AKKAYA İLE YAŞININ ÇOK ÜSTÜNDE ZORLA KOMİK OLMAYA ÇALIŞAN...
              
TAM BU CILK PİYASA EKONOMİSİNE UYGUN...
              
ÇANTASI OLMAYAN ÇOCUKLAR!
   

---

Yazıyı Tavsiye Et ♫

Yorumlar

---

Bu yazıya henüz yorum yapılmadı.

Yorumları okumak yada yorum yazmak için sisteme giriniz.